устрэ́сены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устрэ́сены |
устрэ́сеная |
устрэ́сенае |
устрэ́сеныя |
| Р. |
устрэ́сенага |
устрэ́сенай устрэ́сенае |
устрэ́сенага |
устрэ́сеных |
| Д. |
устрэ́сенаму |
устрэ́сенай |
устрэ́сенаму |
устрэ́сеным |
| В. |
устрэ́сены (неадуш.) устрэ́сенага (адуш.) |
устрэ́сеную |
устрэ́сенае |
устрэ́сеныя (неадуш.) устрэ́сеных (адуш.) |
| Т. |
устрэ́сеным |
устрэ́сенай устрэ́сенаю |
устрэ́сеным |
устрэ́сенымі |
| М. |
устрэ́сеным |
устрэ́сенай |
устрэ́сеным |
устрэ́сеных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
устрэ́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
устрэ́сены |
устрэ́сеная |
устрэ́сенае |
устрэ́сеныя |
| Р. |
устрэ́сенага |
устрэ́сенай устрэ́сенае |
устрэ́сенага |
устрэ́сеных |
| Д. |
устрэ́сенаму |
устрэ́сенай |
устрэ́сенаму |
устрэ́сеным |
| В. |
устрэ́сены (неадуш.) устрэ́сенага (адуш.) |
устрэ́сеную |
устрэ́сенае |
устрэ́сеныя (неадуш.) устрэ́сеных (адуш.) |
| Т. |
устрэ́сеным |
устрэ́сенай устрэ́сенаю |
устрэ́сеным |
устрэ́сенымі |
| М. |
устрэ́сеным |
устрэ́сенай |
устрэ́сеным |
устрэ́сеных |
Кароткая форма: устрэ́сена.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
устрэ́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
устрасу́ |
устрасё́м |
| 2-я ас. |
устрасе́ш |
устрасяце́ |
| 3-я ас. |
устрасе́ |
устрасу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
устро́с |
устрэ́слі |
| ж. |
устрэ́сла |
| н. |
устрэ́сла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
устрасі́ |
устрасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
устро́сшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
усту́п
‘выемка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
усту́п |
усту́пы |
| Р. |
усту́па |
усту́паў |
| Д. |
усту́пу |
усту́пам |
| В. |
усту́п |
усту́пы |
| Т. |
усту́пам |
усту́памі |
| М. |
усту́пе |
усту́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
усту́п
‘уводзіны; прадмова’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
усту́п |
усту́пы |
| Р. |
усту́пу |
усту́паў |
| Д. |
усту́пу |
усту́пам |
| В. |
усту́п |
усту́пы |
| Т. |
усту́пам |
усту́памі |
| М. |
усту́пе |
усту́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
уступа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уступа́льны |
уступа́льная |
уступа́льнае |
уступа́льныя |
| Р. |
уступа́льнага |
уступа́льнай уступа́льнае |
уступа́льнага |
уступа́льных |
| Д. |
уступа́льнаму |
уступа́льнай |
уступа́льнаму |
уступа́льным |
| В. |
уступа́льны (неадуш.) уступа́льнага (адуш.) |
уступа́льную |
уступа́льнае |
уступа́льныя (неадуш.) уступа́льных (адуш.) |
| Т. |
уступа́льным |
уступа́льнай уступа́льнаю |
уступа́льным |
уступа́льнымі |
| М. |
уступа́льным |
уступа́льнай |
уступа́льным |
уступа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уступа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уступа́льны |
уступа́льная |
уступа́льнае |
уступа́льныя |
| Р. |
уступа́льнага |
уступа́льнай уступа́льнае |
уступа́льнага |
уступа́льных |
| Д. |
уступа́льнаму |
уступа́льнай |
уступа́льнаму |
уступа́льным |
| В. |
уступа́льны (неадуш.) уступа́льнага (адуш.) |
уступа́льную |
уступа́льнае |
уступа́льныя (неадуш.) уступа́льных (адуш.) |
| Т. |
уступа́льным |
уступа́льнай уступа́льнаю |
уступа́льным |
уступа́льнымі |
| М. |
уступа́льным |
уступа́льнай |
уступа́льным |
уступа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уступападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| уступападо́бна |
- |
- |
уступападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уступападо́бны |
уступападо́бная |
уступападо́бнае |
уступападо́бныя |
| Р. |
уступападо́бнага |
уступападо́бнай уступападо́бнае |
уступападо́бнага |
уступападо́бных |
| Д. |
уступападо́бнаму |
уступападо́бнай |
уступападо́бнаму |
уступападо́бным |
| В. |
уступападо́бны (неадуш.) уступападо́бнага (адуш.) |
уступападо́бную |
уступападо́бнае |
уступападо́бныя (неадуш.) уступападо́бных (адуш.) |
| Т. |
уступападо́бным |
уступападо́бнай уступападо́бнаю |
уступападо́бным |
уступападо́бнымі |
| М. |
уступападо́бным |
уступападо́бнай |
уступападо́бным |
уступападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уступа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уступа́юся |
уступа́емся |
| 2-я ас. |
уступа́ешся |
уступа́ецеся |
| 3-я ас. |
уступа́ецца |
уступа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
уступа́ўся |
уступа́ліся |
| ж. |
уступа́лася |
| н. |
уступа́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уступа́йся |
уступа́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уступа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.