усту́п
‘выемка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| усту́п | усту́пы | |
| усту́па | усту́паў | |
| усту́пу | усту́пам | |
| усту́п | усту́пы | |
| усту́пам | усту́памі | |
| усту́пе | усту́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)