Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

устрыво́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыво́жуся устрыво́жымся
2-я ас. устрыво́жышся устрыво́жыцеся
3-я ас. устрыво́жыцца устрыво́жацца
Прошлы час
м. устрыво́жыўся устрыво́жыліся
ж. устрыво́жылася
н. устрыво́жылася
Загадны лад
2-я ас. устрыво́жся устрыво́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыво́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устрыво́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыво́жу устрыво́жым
2-я ас. устрыво́жыш устрыво́жыце
3-я ас. устрыво́жыць устрыво́жаць
Прошлы час
м. устрыво́жыў устрыво́жылі
ж. устрыво́жыла
н. устрыво́жыла
Загадны лад
2-я ас. устрыво́ж устрыво́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыво́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устры́мана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
устры́мана - -

Крыніцы: piskunou2012.

устры́манасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. устры́манасць
Р. устры́манасці
Д. устры́манасці
В. устры́манасць
Т. устры́манасцю
М. устры́манасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устрыма́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. устрыма́нне
Р. устрыма́ння
Д. устрыма́нню
В. устрыма́нне
Т. устрыма́ннем
М. устрыма́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устры́маны устры́маная устры́манае устры́маныя
Р. устры́манага устры́манай
устры́манае
устры́манага устры́маных
Д. устры́манаму устры́манай устры́манаму устры́маным
В. устры́маны (неадуш.)
устры́манага (адуш.)
устры́маную устры́манае устры́маныя (неадуш.)
устры́маных (адуш.)
Т. устры́маным устры́манай
устры́манаю
устры́маным устры́манымі
М. устры́маным устры́манай устры́маным устры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устры́маны устры́маная устры́манае устры́маныя
Р. устры́манага устры́манай
устры́манае
устры́манага устры́маных
Д. устры́манаму устры́манай устры́манаму устры́маным
В. устры́маны (неадуш.)
устры́манага (адуш.)
устры́маную устры́манае устры́маныя (неадуш.)
устры́маных (адуш.)
Т. устры́маным устры́манай
устры́манаю
устры́маным устры́манымі
М. устры́маным устры́манай устры́маным устры́маных

Кароткая форма: устрымана.

Крыніцы: piskunou2012.

устрыма́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыма́юся устрыма́емся
2-я ас. устрыма́ешся устрыма́ецеся
3-я ас. устрыма́ецца устрыма́юцца
Прошлы час
м. устрыма́ўся устрыма́ліся
ж. устрыма́лася
н. устрыма́лася
Загадны лад
2-я ас. устрыма́йся устрыма́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыма́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устрыма́ць

‘затрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыма́ю устрыма́ем
2-я ас. устрыма́еш устрыма́еце
3-я ас. устрыма́е устрыма́юць
Прошлы час
м. устрыма́ў устрыма́лі
ж. устрыма́ла
н. устрыма́ла
Загадны лад
2-я ас. устрыма́й устрыма́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыма́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

устры́млівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. устры́мліваюся устры́мліваемся
2-я ас. устры́мліваешся устры́мліваецеся
3-я ас. устры́мліваецца устры́мліваюцца
Прошлы час
м. устры́мліваўся устры́мліваліся
ж. устры́млівалася
н. устры́млівалася
Загадны лад
2-я ас. устры́млівайся устры́млівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час устры́мліваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.