устрыма́ць
‘затрымаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| устрыма́ю | устрыма́ем | |
| устрыма́еш | устрыма́еце | |
| устрыма́е | устрыма́юць | |
| Прошлы час | ||
| устрыма́ў | устрыма́лі | |
| устрыма́ла | ||
| устрыма́ла | ||
| Загадны лад | ||
| устрыма́й | устрыма́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| устрыма́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)