Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

устая́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. устаі́цца устая́цца
Прошлы час
м. устая́ўся устая́ліся
ж. устая́лася
н. устая́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час устая́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устая́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устаю́ устаі́м
2-я ас. устаі́ш устаіце́
3-я ас. устаі́ць устая́ць
Прошлы час
м. устая́ў устая́лі
ж. устая́ла
н. устая́ла
Загадны лад
2-я ас. усто́й усто́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час устая́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́ены усто́еная усто́енае усто́еныя
Р. усто́енага усто́енай
усто́енае
усто́енага усто́еных
Д. усто́енаму усто́енай усто́енаму усто́еным
В. усто́ены (неадуш.)
усто́енага (адуш.)
усто́еную усто́енае усто́еныя (неадуш.)
усто́еных (адуш.)
Т. усто́еным усто́енай
усто́енаю
усто́еным усто́енымі
М. усто́еным усто́енай усто́еным усто́еных

Крыніцы: piskunou2012.

усто́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́ены усто́еная усто́енае усто́еныя
Р. усто́енага усто́енай
усто́енае
усто́енага усто́еных
Д. усто́енаму усто́енай усто́енаму усто́еным
В. усто́ены (неадуш.)
усто́енага (адуш.)
усто́еную усто́енае усто́еныя (неадуш.)
усто́еных (адуш.)
Т. усто́еным усто́енай
усто́енаю
усто́еным усто́енымі
М. усто́еным усто́енай усто́еным усто́еных

Крыніцы: piskunou2012.

усто́і

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. усто́і
Р. усто́яў
Д. усто́ям
В. усто́і
Т. усто́ямі
М. усто́ях

Крыніцы: sbm2012.

усто́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. усто́й усто́і
Р. усто́я усто́яў
Д. усто́ю усто́ям
В. усто́й усто́і
Т. усто́ем усто́ямі
М. усто́і усто́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. усто́йваецца усто́йваюцца
Прошлы час
м. усто́йваўся усто́йваліся
ж. усто́йвалася
н. усто́йвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усто́йваю усто́йваем
2-я ас. усто́йваеш усто́йваеце
3-я ас. усто́йвае усто́йваюць
Прошлы час
м. усто́йваў усто́йвалі
ж. усто́йвала
н. усто́йвала
Загадны лад
2-я ас. усто́йвай усто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усто́йліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усто́йліва усто́йлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

усто́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усто́йлівасць
Р. усто́йлівасці
Д. усто́йлівасці
В. усто́йлівасць
Т. усто́йлівасцю
М. усто́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.