усто́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
усто́ены | усто́еная | усто́енае | усто́еныя | |
усто́енага | усто́енай усто́енае |
усто́енага | усто́еных | |
усто́енаму | усто́енай | усто́енаму | усто́еным | |
усто́ены ( усто́енага ( |
усто́еную | усто́енае | усто́еныя ( усто́еных ( |
|
усто́еным | усто́енай усто́енаю |
усто́еным | усто́енымі | |
усто́еным | усто́енай | усто́еным | усто́еных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)