усто́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усто́ены усто́еная усто́енае усто́еныя
Р. усто́енага усто́енай
усто́енае
усто́енага усто́еных
Д. усто́енаму усто́енай усто́енаму усто́еным
В. усто́ены (неадуш.)
усто́енага (адуш.)
усто́еную усто́енае усто́еныя (неадуш.)
усто́еных (адуш.)
Т. усто́еным усто́енай
усто́енаю
усто́еным усто́енымі
М. усто́еным усто́енай усто́еным усто́еных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)