Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

за́ўтрашні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́ўтрашні за́ўтрашняя за́ўтрашняе за́ўтрашнія
Р. за́ўтрашняга за́ўтрашняй
за́ўтрашняе
за́ўтрашняга за́ўтрашніх
Д. за́ўтрашняму за́ўтрашняй за́ўтрашняму за́ўтрашнім
В. за́ўтрашні (неадуш.)
за́ўтрашняга (адуш.)
за́ўтрашнюю за́ўтрашняе за́ўтрашнія (неадуш.)
за́ўтрашніх (адуш.)
Т. за́ўтрашнім за́ўтрашняй
за́ўтрашняю
за́ўтрашнім за́ўтрашнімі
М. за́ўтрашнім за́ўтрашняй за́ўтрашнім за́ўтрашніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заўтурава́ць

‘акампанаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўтуру́ю заўтуру́ем
2-я ас. заўтуру́еш заўтуру́еце
3-я ас. заўтуру́е заўтуру́юць
Прошлы час
м. заўтурава́ў заўтурава́лі
ж. заўтурава́ла
н. заўтурава́ла
Загадны лад
2-я ас. заўтуру́й заўтуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўтурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заўхмыля́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўхмыля́юся заўхмыля́емся
2-я ас. заўхмыля́ешся заўхмыля́ецеся
3-я ас. заўхмыля́ецца заўхмыля́юцца
Прошлы час
м. заўхмыля́ўся заўхмыля́ліся
ж. заўхмыля́лася
н. заўхмыля́лася
Загадны лад
2-я ас. заўхмыля́йся заўхмыля́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заўхмыля́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

заўчара́шні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўчара́шні заўчара́шняя заўчара́шняе заўчара́шнія
Р. заўчара́шняга заўчара́шняй
заўчара́шняе
заўчара́шняга заўчара́шніх
Д. заўчара́шняму заўчара́шняй заўчара́шняму заўчара́шнім
В. заўчара́шні (неадуш.)
заўчара́шняга (адуш.)
заўчара́шнюю заўчара́шняе заўчара́шнія (неадуш.)
заўчара́шніх (адуш.)
Т. заўчара́шнім заўчара́шняй
заўчара́шняю
заўчара́шнім заўчара́шнімі
М. заўчара́шнім заўчара́шняй заўчара́шнім заўчара́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заўча́с

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заўча́с - -

Крыніцы: piskunou2012.

заўча́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
заўча́сна заўча́сней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

заўча́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заўча́снасць
Р. заўча́снасці
Д. заўча́снасці
В. заўча́снасць
Т. заўча́снасцю
М. заўча́снасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заўча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўча́сны заўча́сная заўча́снае заўча́сныя
Р. заўча́снага заўча́снай
заўча́снае
заўча́снага заўча́сных
Д. заўча́снаму заўча́снай заўча́снаму заўча́сным
В. заўча́сны (неадуш.)
заўча́снага (адуш.)
заўча́сную заўча́снае заўча́сныя (неадуш.)
заўча́сных (адуш.)
Т. заўча́сным заўча́снай
заўча́снаю
заўча́сным заўча́снымі
М. заўча́сным заўча́снай заўча́сным заўча́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заўча́су

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заўча́су - -

Крыніцы: piskunou2012.

заўчо́ра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заўчо́ра - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.