заўтурава́ць

‘акампанаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўтуру́ю заўтуру́ем
2-я ас. заўтуру́еш заўтуру́еце
3-я ас. заўтуру́е заўтуру́юць
Прошлы час
м. заўтурава́ў заўтурава́лі
ж. заўтурава́ла
н. заўтурава́ла
Загадны лад
2-я ас. заўтуру́й заўтуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўтурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)