Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дазна́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазна́чаны дазна́чаная дазна́чанае дазна́чаныя
Р. дазна́чанага дазна́чанай
дазна́чанае		 дазна́чанага дазна́чаных
Д. дазна́чанаму дазна́чанай дазна́чанаму дазна́чаным
В. дазна́чаны
дазна́чанага		 дазна́чаную дазна́чанае дазна́чаныя
дазна́чаных
Т. дазна́чаным дазна́чанай
дазна́чанаю		 дазна́чаным дазна́чанымі
М. дазна́чаным дазна́чанай дазна́чаным дазна́чаных

Кароткая форма: дазна́чана.

Крыніцы: krapivabr2012.

дазна́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазна́чваю дазна́чваем
2-я ас. дазна́чваеш дазна́чваеце
3-я ас. дазна́чвае дазна́чваюць
Прошлы час
м. дазна́чваў дазна́чвалі
ж. дазна́чвала
н. дазна́чвала
Загадны лад
2-я ас. дазна́чвай дазна́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазна́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дазна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазна́чу дазна́чым
2-я ас. дазна́чыш дазна́чыце
3-я ас. дазна́чыць дазна́чаць
Прошлы час
м. дазна́чыў дазна́чылі
ж. дазна́чыла
н. дазна́чыла
Загадны лад
2-я ас. дазна́ч дазна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час дазна́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дазо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазо́р дазо́ры
Р. дазо́ру дазо́раў
Д. дазо́ру дазо́рам
В. дазо́р дазо́ры
Т. дазо́рам дазо́рамі
М. дазо́ры дазо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазо́рац дазо́рцы
Р. дазо́рца дазо́рцаў
Д. дазо́рцу дазо́рцам
В. дазо́рца дазо́рцаў
Т. дазо́рцам дазо́рцамі
М. дазо́рцу дазо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазо́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазо́ркавы дазо́ркавая дазо́ркавае дазо́ркавыя
Р. дазо́ркавага дазо́ркавай
дазо́ркавае		 дазо́ркавага дазо́ркавых
Д. дазо́ркаваму дазо́ркавай дазо́ркаваму дазо́ркавым
В. дазо́ркавы (неадуш.)
дазо́ркавага (адуш.)		 дазо́ркавую дазо́ркавае дазо́ркавыя (неадуш.)
дазо́ркавых (адуш.)
Т. дазо́ркавым дазо́ркавай
дазо́ркаваю		 дазо́ркавым дазо́ркавымі
М. дазо́ркавым дазо́ркавай дазо́ркавым дазо́ркавых

Крыніцы: piskunou2012.

дазо́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазо́рнік дазо́рнікі
Р. дазо́рніка дазо́рнікаў
Д. дазо́рніку дазо́рнікам
В. дазо́рніка дазо́рнікаў
Т. дазо́рнікам дазо́рнікамі
М. дазо́рніку дазо́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

дазо́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дазо́рніца дазо́рніцы
Р. дазо́рніцы дазо́рніц
Д. дазо́рніцы дазо́рніцам
В. дазо́рніцу дазо́рніц
Т. дазо́рніцай
дазо́рніцаю		 дазо́рніцамі
М. дазо́рніцы дазо́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

дазо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазо́рны дазо́рная дазо́рнае дазо́рныя
Р. дазо́рнага дазо́рнай
дазо́рнае		 дазо́рнага дазо́рных
Д. дазо́рнаму дазо́рнай дазо́рнаму дазо́рным
В. дазо́рны (неадуш.)
дазо́рнага (адуш.)		 дазо́рную дазо́рнае дазо́рныя (неадуш.)
дазо́рных (адуш.)
Т. дазо́рным дазо́рнай
дазо́рнаю		 дазо́рным дазо́рнымі
М. дазо́рным дазо́рнай дазо́рным дазо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазо́рны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дазо́рны дазо́рныя
Р. дазо́рнага дазо́рных
Д. дазо́рнаму дазо́рным
В. дазо́рнага дазо́рных
Т. дазо́рным дазо́рнымі
М. дазо́рным дазо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.