дазо́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дазо́рнік | дазо́рнікі | |
| дазо́рніка | дазо́рнікаў | |
| дазо́рніку | дазо́рнікам | |
| дазо́рніка | дазо́рнікаў | |
| дазо́рнікам | дазо́рнікамі | |
| дазо́рніку | дазо́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)