Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

абязгу́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абязгу́чваецца абязгу́чваюцца
Прошлы час
м. абязгу́чваўся абязгу́чваліся
ж. абязгу́чвалася
н. абязгу́чвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абязгу́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абязгу́чваю абязгу́чваем
2-я ас. абязгу́чваеш абязгу́чваеце
3-я ас. абязгу́чвае абязгу́чваюць
Прошлы час
м. абязгу́чваў абязгу́чвалі
ж. абязгу́чвала
н. абязгу́чвала
Загадны лад
2-я ас. абязгу́чвай абязгу́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абязгу́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

абязгу́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абязгу́чыцца абязгу́чацца
Прошлы час
м. абязгу́чыўся абязгу́чыліся
ж. абязгу́чылася
н. абязгу́чылася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

абязгу́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязгу́чу абязгу́чым
2-я ас. абязгу́чыш абязгу́чыце
3-я ас. абязгу́чыць абязгу́чаць
Прошлы час
м. абязгу́чыў абязгу́чылі
ж. абязгу́чыла
н. абязгу́чыла
Загадны лад
2-я ас. абязгу́ч абязгу́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязгу́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абяздзе́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́ўлю абяздзе́вім
2-я ас. абяздзе́віш абяздзе́віце
3-я ас. абяздзе́віць абяздзе́вяць
Прошлы час
м. абяздзе́віў абяздзе́вілі
ж. абяздзе́віла
н. абяздзе́віла
Загадны лад
2-я ас. абяздзе́ў абяздзе́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час абяздзе́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абяздзе́йваць

‘пазбаўляць дзейнасці каго-небудзь; рабіцца бяздзейным’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́йваю абяздзе́йваем
2-я ас. абяздзе́йваеш абяздзе́йваеце
3-я ас. абяздзе́йвае абяздзе́йваюць
Прошлы час
м. абяздзе́йваў абяздзе́йвалі
ж. абяздзе́йвала
н. абяздзе́йвала
Загадны лад
2-я ас. абяздзе́йвай абяздзе́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абяздзе́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абяздзе́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́чуся абяздзе́цімся
2-я ас. абяздзе́цішся абяздзе́ціцеся
3-я ас. абяздзе́ціцца абяздзе́цяцца
Прошлы час
м. абяздзе́ціўся абяздзе́ціліся
ж. абяздзе́цілася
н. абяздзе́цілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абяздзе́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

абяздзе́ціць

‘пазбавіць дзяцей каго-небудзь; зрабіцца бяздзетным, страціць дзяцей’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́чу абяздзе́цім
2-я ас. абяздзе́ціш абяздзе́ціце
3-я ас. абяздзе́ціць абяздзе́цяць
Прошлы час
м. абяздзе́ціў абяздзе́цілі
ж. абяздзе́ціла
н. абяздзе́ціла
Загадны лад
2-я ас. абяздзе́ць абяздзе́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абяздзе́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абяздо́ленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абяздо́ленасць
Р. абяздо́ленасці
Д. абяздо́ленасці
В. абяздо́ленасць
Т. абяздо́ленасцю
М. абяздо́ленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абяздо́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абяздо́лены абяздо́леная абяздо́ленае абяздо́леныя
Р. абяздо́ленага абяздо́ленай
абяздо́ленае
абяздо́ленага абяздо́леных
Д. абяздо́ленаму абяздо́ленай абяздо́ленаму абяздо́леным
В. абяздо́лены (неадуш.)
абяздо́ленага (адуш.)
абяздо́леную абяздо́ленае абяздо́леныя (неадуш.)
абяздо́леных (адуш.)
Т. абяздо́леным абяздо́ленай
абяздо́ленаю
абяздо́леным абяздо́ленымі
М. абяздо́леным абяздо́ленай абяздо́леным абяздо́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.