абязгу́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абязгу́чыцца абязгу́чацца
Прошлы час
м. абязгу́чыўся абязгу́чыліся
ж. абязгу́чылася
н. абязгу́чылася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)