абязгу́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязгу́чу абязгу́чым
2-я ас. абязгу́чыш абязгу́чыце
3-я ас. абязгу́чыць абязгу́чаць
Прошлы час
м. абязгу́чыў абязгу́чылі
ж. абязгу́чыла
н. абязгу́чыла
Загадны лад
2-я ас. абязгу́ч абязгу́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязгу́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)