абяздзе́ціць
‘пазбавіць дзяцей каго-небудзь; зрабіцца бяздзетным, страціць дзяцей’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абяздзе́чу | абяздзе́цім | |
| абяздзе́ціш | абяздзе́ціце | |
| абяздзе́ціць | абяздзе́цяць | |
| Прошлы час | ||
| абяздзе́ціў | абяздзе́цілі | |
| абяздзе́ціла | ||
| абяздзе́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| абяздзе́ць | абяздзе́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абяздзе́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)