заўла́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заўла́шчаны |
заўла́шчаная |
заўла́шчанае |
заўла́шчаныя |
| Р. |
заўла́шчанага |
заўла́шчанай заўла́шчанае |
заўла́шчанага |
заўла́шчаных |
| Д. |
заўла́шчанаму |
заўла́шчанай |
заўла́шчанаму |
заўла́шчаным |
| В. |
заўла́шчаны (неадуш.) заўла́шчанага (адуш.) |
заўла́шчаную |
заўла́шчанае |
заўла́шчаныя (неадуш.) заўла́шчаных (адуш.) |
| Т. |
заўла́шчаным |
заўла́шчанай заўла́шчанаю |
заўла́шчаным |
заўла́шчанымі |
| М. |
заўла́шчаным |
заўла́шчанай |
заўла́шчаным |
заўла́шчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўла́шчваць
‘браць што-небудзь ва ўласнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заўла́шчваю |
заўла́шчваем |
| 2-я ас. |
заўла́шчваеш |
заўла́шчваеце |
| 3-я ас. |
заўла́шчвае |
заўла́шчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заўла́шчваў |
заўла́шчвалі |
| ж. |
заўла́шчвала |
| н. |
заўла́шчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заўла́шчвай |
заўла́шчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заўла́шчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўло́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
заўло́нне |
| Р. |
заўло́ння |
| Д. |
заўло́нню |
| В. |
заўло́нне |
| Т. |
заўло́ннем |
| М. |
заўло́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўпадаба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заўпадаба́ны |
заўпадаба́ная |
заўпадаба́нае |
заўпадаба́ныя |
| Р. |
заўпадаба́нага |
заўпадаба́най заўпадаба́нае |
заўпадаба́нага |
заўпадаба́ных |
| Д. |
заўпадаба́наму |
заўпадаба́най |
заўпадаба́наму |
заўпадаба́ным |
| В. |
заўпадаба́ны (неадуш.) заўпадаба́нага (адуш.) |
заўпадаба́ную |
заўпадаба́нае |
заўпадаба́ныя (неадуш.) заўпадаба́ных (адуш.) |
| Т. |
заўпадаба́ным |
заўпадаба́най заўпадаба́наю |
заўпадаба́ным |
заўпадаба́нымі |
| М. |
заўпадаба́ным |
заўпадаба́най |
заўпадаба́ным |
заўпадаба́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўпадаба́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заўпадаба́ю |
заўпадаба́ем |
| 2-я ас. |
заўпадаба́еш |
заўпадаба́еце |
| 3-я ас. |
заўпадаба́е |
заўпадаба́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заўпадаба́ў |
заўпадаба́лі |
| ж. |
заўпадаба́ла |
| н. |
заўпадаба́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заўпадаба́й |
заўпадаба́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заўпадаба́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўпада́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заўпада́ю |
заўпада́ем |
| 2-я ас. |
заўпада́еш |
заўпада́еце |
| 3-я ас. |
заўпада́е |
заўпада́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заўпада́ў |
заўпада́лі |
| ж. |
заўпада́ла |
| н. |
заўпада́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заўпада́й |
заўпада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заўпада́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўпа́ртаваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заўпа́ртую |
заўпа́ртуем |
| 2-я ас. |
заўпа́ртуеш |
заўпа́ртуеце |
| 3-я ас. |
заўпа́ртуе |
заўпа́ртуюць |
| Прошлы час |
| м. |
заўпа́ртаваў |
заўпа́ртавалі |
| ж. |
заўпа́ртавала |
| н. |
заўпа́ртавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заўпа́ртуй |
заўпа́ртуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заўпа́ртаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заўпа́рціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заўпа́рчуся |
заўпа́рцімся |
| 2-я ас. |
заўпа́рцішся |
заўпа́рціцеся |
| 3-я ас. |
заўпа́рціцца |
заўпа́рцяцца |
| Прошлы час |
| м. |
заўпа́рціўся |
заўпа́рціліся |
| ж. |
заўпа́рцілася |
| н. |
заўпа́рцілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заўпа́рціся |
заўпа́рціцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заўпа́рціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.