заўла́шчваць
‘браць што-небудзь ва ўласнасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| заўла́шчваю | заўла́шчваем | |
| заўла́шчваеш | заўла́шчваеце | |
| заўла́шчвае | заўла́шчваюць | |
| Прошлы час | ||
| заўла́шчваў | заўла́шчвалі | |
| заўла́шчвала | ||
| заўла́шчвала | ||
| Загадны лад | ||
| заўла́шчвай | заўла́шчвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заўла́шчваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)