ко́х
выклічнік
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніКо́ханава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ко́ханава | |
| Ко́ханава | |
| Ко́ханаву | |
| Ко́ханава | |
| Ко́ханавам | |
| Ко́ханаве |
Ко́ханавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́ханавічы | |
| Ко́ханавіч Ко́ханавічаў |
|
| Ко́ханавічам | |
| Ко́ханавічы | |
| Ко́ханавічамі | |
| Ко́ханавічах |
Ко́ханаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ко́ханаўка | |
| Ко́ханаўкі | |
| Ко́ханаўцы | |
| Ко́ханаўку | |
| Ко́ханаўкай Ко́ханаўкаю |
|
| Ко́ханаўцы |
ко́ханаўскі
прыметнік, адносны
| ко́ханаўскі | ко́ханаўская | ко́ханаўскае | ко́ханаўскія | |
| ко́ханаўскага | ко́ханаўскай ко́ханаўскае |
ко́ханаўскага | ко́ханаўскіх | |
| ко́ханаўскаму | ко́ханаўскай | ко́ханаўскаму | ко́ханаўскім | |
| ко́ханаўскі ( ко́ханаўскага ( |
ко́ханаўскую | ко́ханаўскае | ко́ханаўскія ( ко́ханаўскіх ( |
|
| ко́ханаўскім | ко́ханаўскай ко́ханаўскаю |
ко́ханаўскім | ко́ханаўскімі | |
| ко́ханаўскім | ко́ханаўскай | ко́ханаўскім | ко́ханаўскіх | |
Крыніцы:
Ко́ханішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́ханішкі | |
| Ко́ханішак Ко́ханішкаў |
|
| Ко́ханішкам | |
| Ко́ханішкі | |
| Ко́ханішкамі | |
| Ко́ханішках |
ко́хацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́хаюся | ко́хаемся | |
| ко́хаешся | ко́хаецеся | |
| ко́хаецца | ко́хаюцца | |
| Прошлы час | ||
| ко́хаўся | ко́халіся | |
| ко́халася | ||
| ко́халася | ||
| Загадны лад | ||
| ко́хайся | ко́хайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́хаючыся | ||
Крыніцы:
ко́хаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ко́хаю | ко́хаем | |
| ко́хаеш | ко́хаеце | |
| ко́хае | ко́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| ко́хаў | ко́халі | |
| ко́хала | ||
| ко́хала | ||
| Загадны лад | ||
| ко́хай | ко́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́хаючы | ||
Крыніцы:
ко́хлік
‘коклюш’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́хлік | |
| ко́хліку | |
| ко́хліку | |
| ко́хлік | |
| ко́хлікам | |
| ко́хліку |
Крыніцы:
ко́хлічны
прыметнік, адносны
| ко́хлічны | ко́хлічная | ко́хлічнае | ко́хлічныя | |
| ко́хлічнага | ко́хлічнай ко́хлічнае |
ко́хлічнага | ко́хлічных | |
| ко́хлічнаму | ко́хлічнай | ко́хлічнаму | ко́хлічным | |
| ко́хлічны ко́хлічнага |
ко́хлічную | ко́хлічнае | ко́хлічныя ко́хлічных |
|
| ко́хлічным | ко́хлічнай ко́хлічнаю |
ко́хлічным | ко́хлічнымі | |
| ко́хлічным | ко́хлічнай | ко́хлічным | ко́хлічных | |
Крыніцы: