дыстылява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыстылява́ны |
дыстылява́ная |
дыстылява́нае |
дыстылява́ныя |
| Р. |
дыстылява́нага |
дыстылява́най дыстылява́нае |
дыстылява́нага |
дыстылява́ных |
| Д. |
дыстылява́наму |
дыстылява́най |
дыстылява́наму |
дыстылява́ным |
| В. |
дыстылява́ны (неадуш.) дыстылява́нага (адуш.) |
дыстылява́ную |
дыстылява́нае |
дыстылява́ныя (неадуш.) дыстылява́ных (адуш.) |
| Т. |
дыстылява́ным |
дыстылява́най дыстылява́наю |
дыстылява́ным |
дыстылява́нымі |
| М. |
дыстылява́ным |
дыстылява́най |
дыстылява́ным |
дыстылява́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дыстылява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дыстылю́ецца |
дыстылю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дыстылява́ўся |
дыстылява́ліся |
| ж. |
дыстылява́лася |
| н. |
дыстылява́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыстылява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыстылю́ю |
дыстылю́ем |
| 2-я ас. |
дыстылю́еш |
дыстылю́еце |
| 3-я ас. |
дыстылю́е |
дыстылю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дыстылява́ў |
дыстылява́лі |
| ж. |
дыстылява́ла |
| н. |
дыстылява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыстылю́й |
дыстылю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дыстылю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыстылява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дыстылю́ю |
дыстылю́ем |
| 2-я ас. |
дыстылю́еш |
дыстылю́еце |
| 3-я ас. |
дыстылю́е |
дыстылю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дыстылява́ў |
дыстылява́лі |
| ж. |
дыстылява́ла |
| н. |
дыстылява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дыстылю́й |
дыстылю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дыстылява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыстыля́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыстыля́т |
| Р. |
дыстыля́ту |
| Д. |
дыстыля́ту |
| В. |
дыстыля́т |
| Т. |
дыстыля́там |
| М. |
дыстыля́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыстыля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыстыля́тар |
дыстыля́тары |
| Р. |
дыстыля́тара |
дыстыля́тараў |
| Д. |
дыстыля́тару |
дыстыля́тарам |
| В. |
дыстыля́тар |
дыстыля́тары |
| Т. |
дыстыля́тарам |
дыстыля́тарамі |
| М. |
дыстыля́тары |
дыстыля́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыстыляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыстыляцы́йны |
дыстыляцы́йная |
дыстыляцы́йнае |
дыстыляцы́йныя |
| Р. |
дыстыляцы́йнага |
дыстыляцы́йнай дыстыляцы́йнае |
дыстыляцы́йнага |
дыстыляцы́йных |
| Д. |
дыстыляцы́йнаму |
дыстыляцы́йнай |
дыстыляцы́йнаму |
дыстыляцы́йным |
| В. |
дыстыляцы́йны (неадуш.) дыстыляцы́йнага (адуш.) |
дыстыляцы́йную |
дыстыляцы́йнае |
дыстыляцы́йныя (неадуш.) дыстыляцы́йных (адуш.) |
| Т. |
дыстыляцы́йным |
дыстыляцы́йнай дыстыляцы́йнаю |
дыстыляцы́йным |
дыстыляцы́йнымі |
| М. |
дыстыляцы́йным |
дыстыляцы́йнай |
дыстыляцы́йным |
дыстыляцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыстыля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыстыля́цыя |
| Р. |
дыстыля́цыі |
| Д. |
дыстыля́цыі |
| В. |
дыстыля́цыю |
| Т. |
дыстыля́цыяй дыстыля́цыяю |
| М. |
дыстыля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыстымі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыстымі́я |
| Р. |
дыстымі́і |
| Д. |
дыстымі́і |
| В. |
дыстымі́ю |
| Т. |
дыстымі́яй дыстымі́яю |
| М. |
дыстымі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.