затурчэ́ць
‘пачаць турчэць - трашчаць, квакаць, муркаць, цвыркаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затурчу́ |
затурчы́м |
| 2-я ас. |
затурчы́ш |
затурчыце́ |
| 3-я ас. |
затурчы́ць |
затурча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
затурчэ́ў |
затурчэ́лі |
| ж. |
затурчэ́ла |
| н. |
затурчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
затурчы́ |
затурчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затурчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
затуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
затуру́ |
зату́рым |
| 2-я ас. |
зату́рыш |
зату́рыце |
| 3-я ас. |
зату́рыць |
зату́раць |
| Прошлы час |
| м. |
затуры́ў |
затуры́лі |
| ж. |
затуры́ла |
| н. |
затуры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
затуры́ |
затуры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
затуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Затур’я́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Затур’я́ |
| Р. |
Затур’і́ |
| Д. |
Затур’і́ |
| В. |
Затур’ю́ |
| Т. |
Затур’ё́й Затур’ё́ю |
| М. |
Затур’і́ |
затуха́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
затуха́льны |
затуха́льная |
затуха́льнае |
затуха́льныя |
| Р. |
затуха́льнага |
затуха́льнай затуха́льнае |
затуха́льнага |
затуха́льных |
| Д. |
затуха́льнаму |
затуха́льнай |
затуха́льнаму |
затуха́льным |
| В. |
затуха́льны (неадуш.) затуха́льнага (адуш.) |
затуха́льную |
затуха́льнае |
затуха́льныя (неадуш.) затуха́льных (адуш.) |
| Т. |
затуха́льным |
затуха́льнай затуха́льнаю |
затуха́льным |
затуха́льнымі |
| М. |
затуха́льным |
затуха́льнай |
затуха́льным |
затуха́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
затуха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
затуха́нне |
| Р. |
затуха́ння |
| Д. |
затуха́нню |
| В. |
затуха́нне |
| Т. |
затуха́ннем |
| М. |
затуха́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
затуха́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
затуха́е |
затуха́юць |
| Прошлы час |
| м. |
затуха́ў |
затуха́лі |
| ж. |
затуха́ла |
| н. |
затуха́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
затуха́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
затуха́ючы |
затуха́ючая |
затуха́ючае |
затуха́ючыя |
| Р. |
затуха́ючага |
затуха́ючай затуха́ючае |
затуха́ючага |
затуха́ючых |
| Д. |
затуха́ючаму |
затуха́ючай |
затуха́ючаму |
затуха́ючым |
| В. |
затуха́ючы (неадуш.) затуха́ючага (адуш.) |
затуха́ючую |
затуха́ючае |
затуха́ючыя (неадуш.) затуха́ючых (адуш.) |
| Т. |
затуха́ючым |
затуха́ючай затуха́ючаю |
затуха́ючым |
затуха́ючымі |
| М. |
затуха́ючым |
затуха́ючай |
затуха́ючым |
затуха́ючых |
Кароткая форма: затуха́юча.
Крыніцы:
krapivabr2012.
зату́хкаць
‘застукацець, загрукатаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зату́хкаю |
зату́хкаем |
| 2-я ас. |
зату́хкаеш |
зату́хкаеце |
| 3-я ас. |
зату́хкае |
зату́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
зату́хкаў |
зату́хкалі |
| ж. |
зату́хкала |
| н. |
зату́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зату́хкай |
зату́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зату́хкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.