Затур’я́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Затур’я́
Р. Затур’і́
Д. Затур’і́
В. Затур’ю́
Т. Затур’ё́й
Затур’ё́ю
М. Затур’і́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)