заваксава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заваксава́ны |
заваксава́ная |
заваксава́нае |
заваксава́ныя |
| Р. |
заваксава́нага |
заваксава́най заваксава́нае |
заваксава́нага |
заваксава́ных |
| Д. |
заваксава́наму |
заваксава́най |
заваксава́наму |
заваксава́ным |
| В. |
заваксава́ны (неадуш.) заваксава́нага (адуш.) |
заваксава́ную |
заваксава́нае |
заваксава́ныя (неадуш.) заваксава́ных (адуш.) |
| Т. |
заваксава́ным |
заваксава́най заваксава́наю |
заваксава́ным |
заваксава́нымі |
| М. |
заваксава́ным |
заваксава́най |
заваксава́ным |
заваксава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заваксава́ць
‘зачысціць што-небудзь ваксаю’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заваксу́ю |
заваксу́ем |
| 2-я ас. |
заваксу́еш |
заваксу́еце |
| 3-я ас. |
заваксу́е |
заваксу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заваксава́ў |
заваксава́лі |
| ж. |
заваксава́ла |
| н. |
заваксава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заваксу́й |
заваксу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заваксава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зава́л
‘перашкода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́л |
зава́лы |
| Р. |
зава́лу |
зава́лаў |
| Д. |
зава́лу |
зава́лам |
| В. |
зава́л |
зава́лы |
| Т. |
зава́лам |
зава́ламі |
| М. |
зава́ле |
зава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зава́л
‘прыстасаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́л |
зава́лы |
| Р. |
зава́ла |
зава́лаў |
| Д. |
зава́лу |
зава́лам |
| В. |
зава́л |
зава́лы |
| Т. |
зава́лам |
зава́ламі |
| М. |
зава́ле |
зава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зава́ла
‘лянівы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́ла |
зава́лы |
| Р. |
зава́лы |
зава́л |
| Д. |
зава́ле |
зава́лам |
| В. |
зава́лу |
зава́л |
| Т. |
зава́лай зава́лаю |
зава́ламі |
| М. |
зава́ле |
зава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зава́ла
‘лянівы чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́ла |
зава́лы |
| Р. |
зава́лы |
зава́л |
| Д. |
зава́лу |
зава́лам |
| В. |
зава́лу |
зава́л |
| Т. |
зава́лам |
зава́ламі |
| М. |
зава́ле |
зава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зава́ла
‘перашкода’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́ла |
зава́лы |
| Р. |
зава́лы |
зава́л |
| Д. |
зава́ле |
зава́лам |
| В. |
зава́лу |
зава́лы |
| Т. |
зава́лай зава́лаю |
зава́ламі |
| М. |
зава́ле |
зава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завалаво́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завалаво́джуся |
завалаво́дзімся |
| 2-я ас. |
завалаво́дзішся |
завалаво́дзіцеся |
| 3-я ас. |
завалаво́дзіцца |
завалаво́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
завалаво́дзіўся |
завалаво́дзіліся |
| ж. |
завалаво́дзілася |
| н. |
завалаво́дзілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
завалаво́дзіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
завалада́рыць
‘пачаць валадарыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завалада́ру |
завалада́рым |
| 2-я ас. |
завалада́рыш |
завалада́рыце |
| 3-я ас. |
завалада́рыць |
завалада́раць |
| Прошлы час |
| м. |
завалада́рыў |
завалада́рылі |
| ж. |
завалада́рыла |
| н. |
завалада́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
завалада́р |
завалада́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
завалада́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
завалака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
завалака́нне |
| Р. |
завалака́ння |
| Д. |
завалака́нню |
| В. |
завалака́нне |
| Т. |
завалака́ннем |
| М. |
завалака́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.