завалада́рыць

‘пачаць валадарыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завалада́ру завалада́рым
2-я ас. завалада́рыш завалада́рыце
3-я ас. завалада́рыць завалада́раць
Прошлы час
м. завалада́рыў завалада́рылі
ж. завалада́рыла
н. завалада́рыла
Загадны лад
2-я ас. завалада́р завалада́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час завалада́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)