Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

Каро́ткія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Каро́ткія
Р. Каро́ткіх
Д. Каро́ткім
В. Каро́ткія
Т. Каро́ткімі
М. Каро́ткіх

каро́тшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́тшы каро́тшая каро́тшае каро́тшыя
Р. каро́тшага каро́тшай
каро́тшае		 каро́тшага каро́тшых
Д. каро́тшаму каро́тшай каро́тшаму каро́тшым
В. каро́тшы (неадуш.)
каро́тшага (адуш.)		 каро́тшую каро́тшае каро́тшыя (неадуш.)
каро́тшых (адуш.)
Т. каро́тшым каро́тшай
каро́тшаю		 каро́тшым каро́тшымі
М. каро́тшым каро́тшай каро́тшым каро́тшых

Крыніцы: piskunou2012.

каро́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ўка каро́ўкі
Р. каро́ўкі каро́вак
Д. каро́ўцы каро́ўкам
В. каро́ўку каро́вак
Т. каро́ўкай
каро́ўкаю		 каро́ўкамі
М. каро́ўцы каро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каро́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Каро́ўка
Р. Каро́ўкі
Д. Каро́ўцы
В. Каро́ўку
Т. Каро́ўкай
Каро́ўкаю
М. Каро́ўцы

каро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ўнік каро́ўнікі
Р. каро́ўніка каро́ўнікаў
Д. каро́ўніку каро́ўнікам
В. каро́ўнік каро́ўнікі
Т. каро́ўнікам каро́ўнікамі
М. каро́ўніку каро́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каро́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ўніца каро́ўніцы
Р. каро́ўніцы каро́ўніц
Д. каро́ўніцы каро́ўніцам
В. каро́ўніцу каро́ўніц
Т. каро́ўніцай
каро́ўніцаю		 каро́ўніцамі
М. каро́ўніцы каро́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́ўны каро́ўная каро́ўнае каро́ўныя
Р. каро́ўнага каро́ўнай
каро́ўнае		 каро́ўнага каро́ўных
Д. каро́ўнаму каро́ўнай каро́ўнаму каро́ўным
В. каро́ўны (неадуш.)
каро́ўнага (адуш.)		 каро́ўную каро́ўнае каро́ўныя (неадуш.)
каро́ўных (адуш.)
Т. каро́ўным каро́ўнай
каро́ўнаю		 каро́ўным каро́ўнымі
М. каро́ўным каро́ўнай каро́ўным каро́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

каро́ўчына

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ўчына каро́ўчыны
Р. каро́ўчыны каро́ўчын
Д. каро́ўчыне каро́ўчынам
В. каро́ўчыну каро́ўчын
Т. каро́ўчынай
каро́ўчынаю		 каро́ўчынамі
М. каро́ўчыне каро́ўчынах

Крыніцы: piskunou2012.

Каро́ўчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каро́ўчына
Р. Каро́ўчына
Д. Каро́ўчыну
В. Каро́ўчына
Т. Каро́ўчынам
М. Каро́ўчыне

каро́ўчынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каро́ўчынскі каро́ўчынская каро́ўчынскае каро́ўчынскія
Р. каро́ўчынскага каро́ўчынскай
каро́ўчынскае		 каро́ўчынскага каро́ўчынскіх
Д. каро́ўчынскаму каро́ўчынскай каро́ўчынскаму каро́ўчынскім
В. каро́ўчынскі (неадуш.)
каро́ўчынскага (адуш.)		 каро́ўчынскую каро́ўчынскае каро́ўчынскія (неадуш.)
каро́ўчынскіх (адуш.)
Т. каро́ўчынскім каро́ўчынскай
каро́ўчынскаю		 каро́ўчынскім каро́ўчынскімі
М. каро́ўчынскім каро́ўчынскай каро́ўчынскім каро́ўчынскіх

Крыніцы: piskunou2012.