каро́ўчына
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| каро́ўчына | каро́ўчыны | |
| каро́ўчыны | каро́ўчын | |
| каро́ўчыне | каро́ўчынам | |
| каро́ўчыну | каро́ўчын | |
| каро́ўчынай каро́ўчынаю |
каро́ўчынамі | |
| каро́ўчыне | каро́ўчынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)