каро́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каро́ўнік | каро́ўнікі | |
| каро́ўніка | каро́ўнікаў | |
| каро́ўніку | каро́ўнікам | |
| каро́ўнік | каро́ўнікі | |
| каро́ўнікам | каро́ўнікамі | |
| каро́ўніку | каро́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)