засупо́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засупо́нены |
засупо́неная |
засупо́ненае |
засупо́неныя |
| Р. |
засупо́ненага |
засупо́ненай
засупо́ненае |
засупо́ненага |
засупо́неных |
| Д. |
засупо́ненаму |
засупо́ненай |
засупо́ненаму |
засупо́неным |
| В. |
засупо́нены (неадуш.)
засупо́ненага (адуш.) |
засупо́неную |
засупо́ненае |
засупо́неныя (неадуш.)
засупо́неных (адуш.) |
| Т. |
засупо́неным |
засупо́ненай
засупо́ненаю |
засупо́неным |
засупо́ненымі |
| М. |
засупо́неным |
засупо́ненай |
засупо́неным |
засупо́неных |
Кароткая форма: засупо́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
засупо́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засупо́ню |
засупо́нім |
| 2-я ас. |
засупо́ніш |
засупо́ніце |
| 3-я ас. |
засупо́ніць |
засупо́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засупо́ніў |
засупо́нілі |
| ж. |
засупо́ніла |
| н. |
засупо́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засупо́нь |
засупо́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засупо́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
засупо́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
засупо́ньванне |
| Р. |
засупо́ньвання |
| Д. |
засупо́ньванню |
| В. |
засупо́ньванне |
| Т. |
засупо́ньваннем |
| М. |
засупо́ньванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
засупо́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
засупо́ньваецца |
засупо́ньваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засупо́ньваўся |
засупо́ньваліся |
| ж. |
засупо́ньвалася |
| н. |
засупо́ньвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
засупо́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засупо́ньваю |
засупо́ньваем |
| 2-я ас. |
засупо́ньваеш |
засупо́ньваеце |
| 3-я ас. |
засупо́ньвае |
засупо́ньваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засупо́ньваў |
засупо́ньвалі |
| ж. |
засупо́ньвала |
| н. |
засупо́ньвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засупо́ньвай |
засупо́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
засупо́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
засупраціўля́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засупраціўля́юся |
засупраціўля́емся |
| 2-я ас. |
засупраціўля́ешся |
засупраціўля́ецеся |
| 3-я ас. |
засупраціўля́ецца |
засупраціўля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засупраціўля́ўся |
засупраціўля́ліся |
| ж. |
засупраціўля́лася |
| н. |
засупраціўля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засупраціўля́йся |
засупраціўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засупраціўля́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
засупярэ́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засупярэ́чу |
засупярэ́чым |
| 2-я ас. |
засупярэ́чыш |
засупярэ́чыце |
| 3-я ас. |
засупярэ́чыць |
засупярэ́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засупярэ́чыў |
засупярэ́чылі |
| ж. |
засупярэ́чыла |
| н. |
засупярэ́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засупярэ́ч |
засупярэ́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засупярэ́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
засургучава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засургучу́ю |
засургучу́ем |
| 2-я ас. |
засургучу́еш |
засургучу́еце |
| 3-я ас. |
засургучу́е |
засургучу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засургучава́ў |
засургучава́лі |
| ж. |
засургучава́ла |
| н. |
засургучава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засургучу́й |
засургучу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засургучава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
засургу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засургу́чаны |
засургу́чаная |
засургу́чанае |
засургу́чаныя |
| Р. |
засургу́чанага |
засургу́чанай
засургу́чанае |
засургу́чанага |
засургу́чаных |
| Д. |
засургу́чанаму |
засургу́чанай |
засургу́чанаму |
засургу́чаным |
| В. |
засургу́чаны (неадуш.)
засургу́чанага (адуш.) |
засургу́чаную |
засургу́чанае |
засургу́чаныя (неадуш.)
засургу́чаных (адуш.) |
| Т. |
засургу́чаным |
засургу́чанай
засургу́чанаю |
засургу́чаным |
засургу́чанымі |
| М. |
засургу́чаным |
засургу́чанай |
засургу́чаным |
засургу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.