засупо́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
засупо́ньванне | |
засупо́ньвання | |
засупо́ньванню | |
засупо́ньванне | |
засупо́ньваннем | |
засупо́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)