засука́ць
‘закасаць, падкасаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засучу́ |
засу́чам |
| 2-я ас. |
засу́чаш |
засу́чаце |
| 3-я ас. |
засу́ча |
засу́чуць |
| Прошлы час |
| м. |
засука́ў |
засука́лі |
| ж. |
засука́ла |
| н. |
засука́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засучы́ |
засучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
засука́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
засу́кваць
‘закасваць, падкасваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засу́кваю |
засу́кваем |
| 2-я ас. |
засу́кваеш |
засу́кваеце |
| 3-я ас. |
засу́квае |
засу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
засу́кваў |
засу́квалі |
| ж. |
засу́квала |
| н. |
засу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засу́квай |
засу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
засу́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
засу́крыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засу́кру |
засу́крым |
| 2-я ас. |
засу́крыш |
засу́крыце |
| 3-я ас. |
засу́крыць |
засу́краць |
| Прошлы час |
| м. |
засу́крыў |
засу́крылі |
| ж. |
засу́крыла |
| н. |
засу́крыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
засу́кры |
засу́крыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
засу́крыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
засу́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засу́лены |
засу́леная |
засу́ленае |
засу́леныя |
| Р. |
засу́ленага |
засу́ленай засу́ленае |
засу́ленага |
засу́леных |
| Д. |
засу́ленаму |
засу́ленай |
засу́ленаму |
засу́леным |
| В. |
засу́лены (неадуш.) засу́ленага (адуш.) |
засу́леную |
засу́ленае |
засу́леныя (неадуш.) засу́леных (адуш.) |
| Т. |
засу́леным |
засу́ленай засу́ленаю |
засу́леным |
засу́ленымі |
| М. |
засу́леным |
засу́ленай |
засу́леным |
засу́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Засу́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Засу́лле |
| Р. |
Засу́лля |
| Д. |
Засу́ллю |
| В. |
Засу́лле |
| Т. |
Засу́ллем |
| М. |
Засу́ллі |
засумава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засумава́ны |
засумава́ная |
засумава́нае |
засумава́ныя |
| Р. |
засумава́нага |
засумава́най засумава́нае |
засумава́нага |
засумава́ных |
| Д. |
засумава́наму |
засумава́най |
засумава́наму |
засумава́ным |
| В. |
засумава́ны (неадуш.) засумава́нага (адуш.) |
засумава́ную |
засумава́нае |
засумава́ныя (неадуш.) засумава́ных (адуш.) |
| Т. |
засумава́ным |
засумава́най засумава́наю |
засумава́ным |
засумава́нымі |
| М. |
засумава́ным |
засумава́най |
засумава́ным |
засумава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.