засумава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засумава́ны засумава́ная засумава́нае засумава́ныя
Р. засумава́нага засумава́най
засумава́нае
засумава́нага засумава́ных
Д. засумава́наму засумава́най засумава́наму засумава́ным
В. засумава́ны (неадуш.)
засумава́нага (адуш.)
засумава́ную засумава́нае засумава́ныя (неадуш.)
засумава́ных (адуш.)
Т. засумава́ным засумава́най
засумава́наю
засумава́ным засумава́нымі
М. засумава́ным засумава́най засумава́ным засумава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)