Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

косцепадо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. косцепадо́бны косцепадо́бная косцепадо́бнае косцепадо́бныя
Р. косцепадо́бнага косцепадо́бнай
косцепадо́бнае		 косцепадо́бнага косцепадо́бных
Д. косцепадо́бнаму косцепадо́бнай косцепадо́бнаму косцепадо́бным
В. косцепадо́бны (неадуш.)
косцепадо́бнага (адуш.)		 косцепадо́бную косцепадо́бнае косцепадо́бныя (неадуш.)
косцепадо́бных (адуш.)
Т. косцепадо́бным косцепадо́бнай
косцепадо́бнаю		 косцепадо́бным косцепадо́бнымі
М. косцепадо́бным косцепадо́бнай косцепадо́бным косцепадо́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

косцеперапрацо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. косцеперапрацо́ўчы косцеперапрацо́ўчая косцеперапрацо́ўчае косцеперапрацо́ўчыя
Р. косцеперапрацо́ўчага косцеперапрацо́ўчай
косцеперапрацо́ўчае		 косцеперапрацо́ўчага косцеперапрацо́ўчых
Д. косцеперапрацо́ўчаму косцеперапрацо́ўчай косцеперапрацо́ўчаму косцеперапрацо́ўчым
В. косцеперапрацо́ўчы (неадуш.)
косцеперапрацо́ўчага (адуш.)		 косцеперапрацо́ўчую косцеперапрацо́ўчае косцеперапрацо́ўчыя (неадуш.)
косцеперапрацо́ўчых (адуш.)
Т. косцеперапрацо́ўчым косцеперапрацо́ўчай
косцеперапрацо́ўчаю		 косцеперапрацо́ўчым косцеперапрацо́ўчымі
М. косцеперапрацо́ўчым косцеперапрацо́ўчай косцеперапрацо́ўчым косцеперапрацо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

косцеўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. косцеўтварэ́нне косцеўтварэ́нні
Р. косцеўтварэ́ння косцеўтварэ́нняў
Д. косцеўтварэ́нню косцеўтварэ́нням
В. косцеўтварэ́нне косцеўтварэ́нні
Т. косцеўтварэ́ннем косцеўтварэ́ннямі
М. косцеўтварэ́нні косцеўтварэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́сці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́сці
Р. Ко́сцяў
Д. Ко́сцям
В. Ко́сці
Т. Ко́сцямі
М. Ко́сцях

Ко́сціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́сціна
Р. Ко́сціна
Д. Ко́сціну
В. Ко́сціна
Т. Ко́сцінам
М. Ко́сціне

Ко́сцінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́сцінка
Р. Ко́сцінкі
Д. Ко́сцінцы
В. Ко́сцінку
Т. Ко́сцінкай
Ко́сцінкаю
М. Ко́сцінцы

ко́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ко́сць ко́сці
Р. ко́сці касце́й
Д. ко́сці касця́м
В. ко́сць ко́сці
Т. ко́сцю касця́мі
М. ко́сці касця́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́сы ко́сая ко́сае ко́сыя
Р. ко́сага ко́сай
ко́сае		 ко́сага ко́сых
Д. ко́саму ко́сай ко́саму ко́сым
В. ко́сы (неадуш.)
ко́сага (адуш.)		 ко́сую ко́сае ко́сыя (неадуш.)
ко́сых (адуш.)
Т. ко́сым ко́сай
ко́саю		 ко́сым ко́сымі
М. ко́сым ко́сай ко́сым ко́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́ська

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ська ко́ські
Р. ко́ські ко́ськаў
Д. ко́ську ко́ськам
В. ко́ську ко́ськаў
Т. ко́ськам ко́ськамі
М. ко́ську ко́ськах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

ко́ськанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́ськанне
Р. ко́ськання
Д. ко́ськанню
В. ко́ськанне
Т. ко́ськаннем
М. ко́ськанні

Крыніцы: piskunou2012.