Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

кантана́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантана́льны кантана́льная кантана́льнае кантана́льныя
Р. кантана́льнага кантана́льнай
кантана́льнае		 кантана́льнага кантана́льных
Д. кантана́льнаму кантана́льнай кантана́льнаму кантана́льным
В. кантана́льны (неадуш.)
кантана́льнага (адуш.)		 кантана́льную кантана́льнае кантана́льныя (неадуш.)
кантана́льных (адуш.)
Т. кантана́льным кантана́льнай
кантана́льнаю		 кантана́льным кантана́льнымі
М. кантана́льным кантана́льнай кантана́льным кантана́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кантангіё́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантангіё́зны кантангіё́зная кантангіё́знае кантангіё́зныя
Р. кантангіё́знага кантангіё́знай
кантангіё́знае		 кантангіё́знага кантангіё́зных
Д. кантангіё́знаму кантангіё́знай кантангіё́знаму кантангіё́зным
В. кантангіё́зны (неадуш.)
кантангіё́знага (адуш.)		 кантангіё́зную кантангіё́знае кантангіё́зныя (неадуш.)
кантангіё́зных (адуш.)
Т. кантангіё́зным кантангіё́знай
кантангіё́знаю		 кантангіё́зным кантангіё́знымі
М. кантангіё́зным кантангіё́знай кантангіё́зным кантангіё́зных

Крыніцы: piskunou2012.

кантані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кантані́ст кантані́сты
Р. кантані́ста кантані́стаў
Д. кантані́сту кантані́стам
В. кантані́ста кантані́стаў
Т. кантані́стам кантані́стамі
М. кантані́сце кантані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кантані́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантані́сцкі кантані́сцкая кантані́сцкае кантані́сцкія
Р. кантані́сцкага кантані́сцкай
кантані́сцкае		 кантані́сцкага кантані́сцкіх
Д. кантані́сцкаму кантані́сцкай кантані́сцкаму кантані́сцкім
В. кантані́сцкі (неадуш.)
кантані́сцкага (адуш.)		 кантані́сцкую кантані́сцкае кантані́сцкія (неадуш.)
кантані́сцкіх (адуш.)
Т. кантані́сцкім кантані́сцкай
кантані́сцкаю		 кантані́сцкім кантані́сцкімі
М. кантані́сцкім кантані́сцкай кантані́сцкім кантані́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ка́нтар

‘пеўчы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нтар ка́нтары
Р. ка́нтара ка́нтараў
Д. ка́нтару ка́нтарам
В. ка́нтара ка́нтараў
Т. ка́нтарам ка́нтарамі
М. ка́нтару ка́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ка́нтар

‘від аброці’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нтар ка́нтары
Р. ка́нтара ка́нтараў
Д. ка́нтару ка́нтарам
В. ка́нтар ка́нтары
Т. ка́нтарам ка́нтарамі
М. ка́нтары ка́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

кантарафілі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кантарафілі́я
Р. кантарафілі́і
Д. кантарафілі́і
В. кантарафілі́ю
Т. кантарафілі́яй
кантарафілі́яю
М. кантарафілі́і

Крыніцы: piskunou2012.

Кантаро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кантаро́вічы
Р. Кантаро́віч
Кантаро́вічаў
Д. Кантаро́вічам
В. Кантаро́вічы
Т. Кантаро́вічамі
М. Кантаро́вічах

ка́нтарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́нтарскі ка́нтарская ка́нтарскае ка́нтарскія
Р. ка́нтарскага ка́нтарскай
ка́нтарскае		 ка́нтарскага ка́нтарскіх
Д. ка́нтарскаму ка́нтарскай ка́нтарскаму ка́нтарскім
В. ка́нтарскі (неадуш.)
ка́нтарскага (адуш.)		 ка́нтарскую ка́нтарскае ка́нтарскія (неадуш.)
ка́нтарскіх (адуш.)
Т. ка́нтарскім ка́нтарскай
ка́нтарскаю		 ка́нтарскім ка́нтарскімі
М. ка́нтарскім ка́нтарскай ка́нтарскім ка́нтарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

кантарыдзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кантарыдзі́н кантарыдзі́ны
Р. кантарыдзі́ну кантарыдзі́наў
Д. кантарыдзі́ну кантарыдзі́нам
В. кантарыдзі́н кантарыдзі́ны
Т. кантарыдзі́нам кантарыдзі́намі
М. кантарыдзі́не кантарыдзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.