кантарыдзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кантарыдзі́н кантарыдзі́ны
Р. кантарыдзі́ну кантарыдзі́наў
Д. кантарыдзі́ну кантарыдзі́нам
В. кантарыдзі́н кантарыдзі́ны
Т. кантарыдзі́нам кантарыдзі́намі
М. кантарыдзі́не кантарыдзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)