Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

экзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзі́на экзі́ны
Р. экзі́ны экзі́н
Д. экзі́не экзі́нам
В. экзі́ну экзі́ны
Т. экзі́най
экзі́наю
экзі́намі
М. экзі́не экзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

экзістэнцы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
экзістэнцы́йна - -

экзістэнцы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. экзістэнцы́йнасць
Р. экзістэнцы́йнасці
Д. экзістэнцы́йнасці
В. экзістэнцы́йнасць
Т. экзістэнцы́йнасцю
М. экзістэнцы́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

экзістэнцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзістэнцы́йны экзістэнцы́йная экзістэнцы́йнае экзістэнцы́йныя
Р. экзістэнцы́йнага экзістэнцы́йнай
экзістэнцы́йнае
экзістэнцы́йнага экзістэнцы́йных
Д. экзістэнцы́йнаму экзістэнцы́йнай экзістэнцы́йнаму экзістэнцы́йным
В. экзістэнцы́йны (неадуш.)
экзістэнцы́йнага (адуш.)
экзістэнцы́йную экзістэнцы́йнае экзістэнцы́йныя (неадуш.)
экзістэнцы́йных (адуш.)
Т. экзістэнцы́йным экзістэнцы́йнай
экзістэнцы́йнаю
экзістэнцы́йным экзістэнцы́йнымі
М. экзістэнцы́йным экзістэнцы́йнай экзістэнцы́йным экзістэнцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

экзістэ́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзістэ́нцыя экзістэ́нцыі
Р. экзістэ́нцыі экзістэ́нцый
Д. экзістэ́нцыі экзістэ́нцыям
В. экзістэ́нцыю экзістэ́нцыі
Т. экзістэ́нцыяй
экзістэ́нцыяю
экзістэ́нцыямі
М. экзістэ́нцыі экзістэ́нцыях

Крыніцы: piskunou2012.

экзістэнцыялі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзістэнцыялі́зм
Р. экзістэнцыялі́зму
Д. экзістэнцыялі́зму
В. экзістэнцыялі́зм
Т. экзістэнцыялі́змам
М. экзістэнцыялі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзістэнцыялі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзістэнцыялі́ст экзістэнцыялі́сты
Р. экзістэнцыялі́ста экзістэнцыялі́стаў
Д. экзістэнцыялі́сту экзістэнцыялі́стам
В. экзістэнцыялі́ста экзістэнцыялі́стаў
Т. экзістэнцыялі́стам экзістэнцыялі́стамі
М. экзістэнцыялі́сце экзістэнцыялі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

экзістэнцыялі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзістэнцыялі́стка экзістэнцыялі́сткі
Р. экзістэнцыялі́сткі экзістэнцыялі́стак
Д. экзістэнцыялі́стцы экзістэнцыялі́сткам
В. экзістэнцыялі́стку экзістэнцыялі́стак
Т. экзістэнцыялі́сткай
экзістэнцыялі́сткаю
экзістэнцыялі́сткамі
М. экзістэнцыялі́стцы экзістэнцыялі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

экзістэнцыялі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзістэнцыялі́сцкі экзістэнцыялі́сцкая экзістэнцыялі́сцкае экзістэнцыялі́сцкія
Р. экзістэнцыялі́сцкага экзістэнцыялі́сцкай
экзістэнцыялі́сцкае
экзістэнцыялі́сцкага экзістэнцыялі́сцкіх
Д. экзістэнцыялі́сцкаму экзістэнцыялі́сцкай экзістэнцыялі́сцкаму экзістэнцыялі́сцкім
В. экзістэнцыялі́сцкі (неадуш.)
экзістэнцыялі́сцкага (адуш.)
экзістэнцыялі́сцкую экзістэнцыялі́сцкае экзістэнцыялі́сцкія (неадуш.)
экзістэнцыялі́сцкіх (адуш.)
Т. экзістэнцыялі́сцкім экзістэнцыялі́сцкай
экзістэнцыялі́сцкаю
экзістэнцыялі́сцкім экзістэнцыялі́сцкімі
М. экзістэнцыялі́сцкім экзістэнцыялі́сцкай экзістэнцыялі́сцкім экзістэнцыялі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

экзістэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзістэнцыя́льны экзістэнцыя́льная экзістэнцыя́льнае экзістэнцыя́льныя
Р. экзістэнцыя́льнага экзістэнцыя́льнай
экзістэнцыя́льнае
экзістэнцыя́льнага экзістэнцыя́льных
Д. экзістэнцыя́льнаму экзістэнцыя́льнай экзістэнцыя́льнаму экзістэнцыя́льным
В. экзістэнцыя́льны (неадуш.)
экзістэнцыя́льнага (адуш.)
экзістэнцыя́льную экзістэнцыя́льнае экзістэнцыя́льныя (неадуш.)
экзістэнцыя́льных (адуш.)
Т. экзістэнцыя́льным экзістэнцыя́льнай
экзістэнцыя́льнаю
экзістэнцыя́льным экзістэнцыя́льнымі
М. экзістэнцыя́льным экзістэнцыя́льнай экзістэнцыя́льным экзістэнцыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.