усе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усе́лены |
усе́леная |
усе́ленае |
усе́леныя |
Р. |
усе́ленага |
усе́ленай усе́ленае |
усе́ленага |
усе́леных |
Д. |
усе́ленаму |
усе́ленай |
усе́ленаму |
усе́леным |
В. |
усе́лены (неадуш.) усе́ленага (адуш.) |
усе́леную |
усе́ленае |
усе́леныя (неадуш.) усе́леных (адуш.) |
Т. |
усе́леным |
усе́ленай усе́ленаю |
усе́леным |
усе́ленымі |
М. |
усе́леным |
усе́ленай |
усе́леным |
усе́леных |
Кароткая форма: усе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уселі́тасціва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
уселі́тасціва |
- |
- |
уселітасці́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уселітасці́вы |
уселітасці́вая |
уселітасці́вае |
уселітасці́выя |
Р. |
уселітасці́вага |
уселітасці́вай уселітасці́вае |
уселітасці́вага |
уселітасці́вых |
Д. |
уселітасці́ваму |
уселітасці́вай |
уселітасці́ваму |
уселітасці́вым |
В. |
уселітасці́вы (неадуш.) уселітасці́вага (адуш.) |
уселітасці́вую |
уселітасці́вае |
уселітасці́выя (неадуш.) уселітасці́вых (адуш.) |
Т. |
уселітасці́вым |
уселітасці́вай уселітасці́ваю |
уселітасці́вым |
уселітасці́вымі |
М. |
уселітасці́вым |
уселітасці́вай |
уселітасці́вым |
уселітасці́вых |
Іншыя варыянты:
уселі́тасцівы.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
уселі́тасцівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уселі́тасцівы |
уселі́тасцівая |
уселі́тасцівае |
уселі́тасцівыя |
Р. |
уселі́тасцівага |
уселі́тасцівай уселі́тасцівае |
уселі́тасцівага |
уселі́тасцівых |
Д. |
уселі́тасціваму |
уселі́тасцівай |
уселі́тасціваму |
уселі́тасцівым |
В. |
уселі́тасцівага (адуш.) |
уселі́тасцівую |
уселі́тасцівае |
уселі́тасцівых (адуш.) |
Т. |
уселі́тасцівым |
уселі́тасцівай уселі́тасціваю |
уселі́тасцівым |
уселі́тасцівымі |
М. |
уселі́тасцівым |
уселі́тасцівай |
уселі́тасцівым |
уселі́тасцівых |
Іншыя варыянты:
уселітасці́вы.
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
Усе́люб
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Усе́люб |
Р. |
Усе́люба |
Д. |
Усе́любу |
В. |
Усе́люб |
Т. |
Усе́любам |
М. |
Усе́любе |
усемагу́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
усемагу́тна |
усемагу́тней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
усемагу́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
усемагу́тнасць |
Р. |
усемагу́тнасці |
Д. |
усемагу́тнасці |
В. |
усемагу́тнасць |
Т. |
усемагу́тнасцю |
М. |
усемагу́тнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.