Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

уда́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Уда́рная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

уда́рна-вярча́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уда́рна-вярча́льны	уда́рна-вярча́льная	уда́рна-вярча́льнае	уда́рна-вярча́льныя
Р.	уда́рна-вярча́льнага	уда́рна-вярча́льнай уда́рна-вярча́льнае	уда́рна-вярча́льнага	уда́рна-вярча́льных
Д.	уда́рна-вярча́льнаму	уда́рна-вярча́льнай	уда́рна-вярча́льнаму	уда́рна-вярча́льным
В.	уда́рна-вярча́льны (неадуш.) уда́рна-вярча́льнага (адуш.)	уда́рна-вярча́льную	уда́рна-вярча́льнае	уда́рна-вярча́льныя (неадуш.) уда́рна-вярча́льных (адуш.)
Т.	уда́рна-вярча́льным	уда́рна-вярча́льнай уда́рна-вярча́льнаю	уда́рна-вярча́льным	уда́рна-вярча́льнымі
М.	уда́рна-вярча́льным	уда́рна-вярча́льнай	уда́рна-вярча́льным	уда́рна-вярча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

уда́рна-кла́вішны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уда́рна-кла́вішны	уда́рна-кла́вішная	уда́рна-кла́вішнае	уда́рна-кла́вішныя
Р.	уда́рна-кла́вішнага	уда́рна-кла́вішнай уда́рна-кла́вішнае	уда́рна-кла́вішнага	уда́рна-кла́вішных
Д.	уда́рна-кла́вішнаму	уда́рна-кла́вішнай	уда́рна-кла́вішнаму	уда́рна-кла́вішным
В.	уда́рна-кла́вішны (неадуш.) уда́рна-кла́вішнага (адуш.)	уда́рна-кла́вішную	уда́рна-кла́вішнае	уда́рна-кла́вішныя (неадуш.) уда́рна-кла́вішных (адуш.)
Т.	уда́рна-кла́вішным	уда́рна-кла́вішнай уда́рна-кла́вішнаю	уда́рна-кла́вішным	уда́рна-кла́вішнымі
М.	уда́рна-кла́вішным	уда́рна-кла́вішнай	уда́рна-кла́вішным	уда́рна-кла́вішных

Крыніцы: piskunou2012.

уда́рненскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уда́рненскі	уда́рненская	уда́рненскае	уда́рненскія
Р.	уда́рненскага	уда́рненскай уда́рненскае	уда́рненскага	уда́рненскіх
Д.	уда́рненскаму	уда́рненскай	уда́рненскаму	уда́рненскім
В.	уда́рненскі (неадуш.) уда́рненскага (адуш.)	уда́рненскую	уда́рненскае	уда́рненскія (неадуш.) уда́рненскіх (адуш.)
Т.	уда́рненскім	уда́рненскай уда́рненскаю	уда́рненскім	уда́рненскімі
М.	уда́рненскім	уда́рненскай	уда́рненскім	уда́рненскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уда́рнік

‘перадавы рабочы; музыкант’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

уда́рнік

‘частка затвора агнястрэльнай зброі; дэталь механізма, інструмента’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

уда́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уда́рніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уда́рніцкі	уда́рніцкая	уда́рніцкае	уда́рніцкія
Р.	уда́рніцкага	уда́рніцкай уда́рніцкае	уда́рніцкага	уда́рніцкіх
Д.	уда́рніцкаму	уда́рніцкай	уда́рніцкаму	уда́рніцкім
В.	уда́рніцкі (неадуш.) уда́рніцкага (адуш.)	уда́рніцкую	уда́рніцкае	уда́рніцкія (неадуш.) уда́рніцкіх (адуш.)
Т.	уда́рніцкім	уда́рніцкай уда́рніцкаю	уда́рніцкім	уда́рніцкімі
М.	уда́рніцкім	уда́рніцкай	уда́рніцкім	уда́рніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уда́рніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum