уда́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уда́рніца уда́рніцы
Р. уда́рніцы уда́рніц
Д. уда́рніцы уда́рніцам
В. уда́рніцу уда́рніц
Т. уда́рніцай
уда́рніцаю		 уда́рніцамі
М. уда́рніцы уда́рніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)