кірпано́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кірпано́сы |
кірпано́сая |
кірпано́сае |
кірпано́сыя |
Р. |
кірпано́сага |
кірпано́сай кірпано́сае |
кірпано́сага |
кірпано́сых |
Д. |
кірпано́саму |
кірпано́сай |
кірпано́саму |
кірпано́сым |
В. |
кірпано́сы (неадуш.) кірпано́сага (адуш.) |
кірпано́сую |
кірпано́сае |
кірпано́сыя (неадуш.) кірпано́сых (адуш.) |
Т. |
кірпано́сым |
кірпано́сай кірпано́саю |
кірпано́сым |
кірпано́сымі |
М. |
кірпано́сым |
кірпано́сай |
кірпано́сым |
кірпано́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кірпа́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
кірпа́тасць |
Р. |
кірпа́тасці |
Д. |
кірпа́тасці |
В. |
кірпа́тасць |
Т. |
кірпа́тасцю |
М. |
кірпа́тасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кірпа́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кірпа́ты |
кірпа́тая |
кірпа́тае |
кірпа́тыя |
Р. |
кірпа́тага |
кірпа́тай кірпа́тае |
кірпа́тага |
кірпа́тых |
Д. |
кірпа́таму |
кірпа́тай |
кірпа́таму |
кірпа́тым |
В. |
кірпа́ты (неадуш.) кірпа́тага (адуш.) |
кірпа́тую |
кірпа́тае |
кірпа́тыя (неадуш.) кірпа́тых (адуш.) |
Т. |
кірпа́тым |
кірпа́тай кірпа́таю |
кірпа́тым |
кірпа́тымі |
М. |
кірпа́тым |
кірпа́тай |
кірпа́тым |
кірпа́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кі́рпаўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кі́рпаўка |
кі́рпаўкі |
Р. |
кі́рпаўкі |
кі́рпавак |
Д. |
кі́рпаўцы |
кі́рпаўкам |
В. |
кі́рпаўку |
кі́рпаўкі |
Т. |
кі́рпаўкай кі́рпаўкаю |
кі́рпаўкамі |
М. |
кі́рпаўцы |
кі́рпаўках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кірпа́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кірпа́цік |
кірпа́цікі |
Р. |
кірпа́ціка |
кірпа́цікаў |
Д. |
кірпа́ціку |
кірпа́цікам |
В. |
кірпа́ціка |
кірпа́цікаў |
Т. |
кірпа́цікам |
кірпа́цікамі |
М. |
кірпа́ціку |
кірпа́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кірпа́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кірпа́ч |
кірпачы́ |
Р. |
кірпача́ |
кірпачо́ў |
Д. |
кірпачу́ |
кірпача́м |
В. |
кірпача́ |
кірпачо́ў |
Т. |
кірпачо́м |
кірпача́мі |
М. |
кірпачу́ |
кірпача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Кірпічо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кірпічо́ўшчына |
Р. |
Кірпічо́ўшчыны |
Д. |
Кірпічо́ўшчыне |
В. |
Кірпічо́ўшчыну |
Т. |
Кірпічо́ўшчынай Кірпічо́ўшчынаю |
М. |
Кірпічо́ўшчыне |
кіру́емасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
кіру́емасць |
Р. |
кіру́емасці |
Д. |
кіру́емасці |
В. |
кіру́емасць |
Т. |
кіру́емасцю |
М. |
кіру́емасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.