кірпа́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кірпа́ч кірпачы́
Р. кірпача́ кірпачо́ў
Д. кірпачу́ кірпача́м
В. кірпача́ кірпачо́ў
Т. кірпачо́м кірпача́мі
М. кірпачу́ кірпача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)