кірпа́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кірпа́ч | кірпачы́ | |
| кірпача́ | кірпачо́ў | |
| кірпачу́ | кірпача́м | |
| кірпача́ | кірпачо́ў | |
| кірпачо́м | кірпача́мі | |
| кірпачу́ | кірпача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)