Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дабраве́шчанскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	Дабраве́шчанскі	Дабраве́шчанская	Дабраве́шчанскае	Дабраве́шчанскія
Р.	Дабраве́шчанскага	Дабраве́шчанскай Дабраве́шчанскае	Дабраве́шчанскага	Дабраве́шчанскіх
Д.	Дабраве́шчанскаму	Дабраве́шчанскай	Дабраве́шчанскаму	Дабраве́шчанскім
В.	Дабраве́шчанскі (неадуш.) Дабраве́шчанскага (адуш.)	Дабраве́шчанскую	Дабраве́шчанскае	Дабраве́шчанскія (неадуш.) Дабраве́шчанскіх (адуш.)
Т.	Дабраве́шчанскім	Дабраве́шчанскай Дабраве́шчанскаю	Дабраве́шчанскім	Дабраве́шчанскімі
М.	Дабраве́шчанскім	Дабраве́шчанскай	Дабраве́шчанскім	Дабраве́шчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дабраво́дка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

дабраво́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабраво́лец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

дабраво́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дабраво́льна	дабраво́льней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дабраво́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дабраво́льніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабраво́льніцкі	дабраво́льніцкая	дабраво́льніцкае	дабраво́льніцкія
Р.	дабраво́льніцкага	дабраво́льніцкай дабраво́льніцкае	дабраво́льніцкага	дабраво́льніцкіх
Д.	дабраво́льніцкаму	дабраво́льніцкай	дабраво́льніцкаму	дабраво́льніцкім
В.	дабраво́льніцкі (неадуш.) дабраво́льніцкага (адуш.)	дабраво́льніцкую	дабраво́льніцкае	дабраво́льніцкія (неадуш.) дабраво́льніцкіх (адуш.)
Т.	дабраво́льніцкім	дабраво́льніцкай дабраво́льніцкаю	дабраво́льніцкім	дабраво́льніцкімі
М.	дабраво́льніцкім	дабраво́льніцкай	дабраво́льніцкім	дабраво́льніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дабраво́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дабраво́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабраво́льны	дабраво́льная	дабраво́льнае	дабраво́льныя
Р.	дабраво́льнага	дабраво́льнай дабраво́льнае	дабраво́льнага	дабраво́льных
Д.	дабраво́льнаму	дабраво́льнай	дабраво́льнаму	дабраво́льным
В.	дабраво́льны (неадуш.) дабраво́льнага (адуш.)	дабраво́льную	дабраво́льнае	дабраво́льныя (неадуш.) дабраво́льных (адуш.)
Т.	дабраво́льным	дабраво́льнай дабраво́льнаю	дабраво́льным	дабраво́льнымі
М.	дабраво́льным	дабраво́льнай	дабраво́льным	дабраво́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабраво́льск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum