дыспепсі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыспепсі́чны |
дыспепсі́чная |
дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чныя |
| Р. |
дыспепсі́чнага |
дыспепсі́чнай дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чнага |
дыспепсі́чных |
| Д. |
дыспепсі́чнаму |
дыспепсі́чнай |
дыспепсі́чнаму |
дыспепсі́чным |
| В. |
дыспепсі́чны (неадуш.) дыспепсі́чнага (адуш.) |
дыспепсі́чную |
дыспепсі́чнае |
дыспепсі́чныя (неадуш.) дыспепсі́чных (адуш.) |
| Т. |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнай дыспепсі́чнаю |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнымі |
| М. |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чнай |
дыспепсі́чным |
дыспепсі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспепсі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дыспепсі́я |
| Р. |
дыспепсі́і |
| Д. |
дыспепсі́і |
| В. |
дыспепсі́ю |
| Т. |
дыспепсі́яй дыспепсі́яю |
| М. |
дыспепсі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дыспергава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыспергава́нне |
дыспергава́нні |
| Р. |
дыспергава́ння |
дыспергава́нняў |
| Д. |
дыспергава́нню |
дыспергава́нням |
| В. |
дыспергава́нне |
дыспергава́нні |
| Т. |
дыспергава́ннем |
дыспергава́ннямі |
| М. |
дыспергава́нні |
дыспергава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспергава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыспергава́ны |
дыспергава́ная |
дыспергава́нае |
дыспергава́ныя |
| Р. |
дыспергава́нага |
дыспергава́най дыспергава́нае |
дыспергава́нага |
дыспергава́ных |
| Д. |
дыспергава́наму |
дыспергава́най |
дыспергава́наму |
дыспергава́ным |
| В. |
дыспергава́ны (неадуш.) дыспергава́нага (адуш.) |
дыспергава́ную |
дыспергава́нае |
дыспергава́ныя (неадуш.) дыспергава́ных (адуш.) |
| Т. |
дыспергава́ным |
дыспергава́най дыспергава́наю |
дыспергава́ным |
дыспергава́нымі |
| М. |
дыспергава́ным |
дыспергава́най |
дыспергава́ным |
дыспергава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспергава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыспергава́ны |
дыспергава́ная |
дыспергава́нае |
дыспергава́ныя |
| Р. |
дыспергава́нага |
дыспергава́най дыспергава́нае |
дыспергава́нага |
дыспергава́ных |
| Д. |
дыспергава́наму |
дыспергава́най |
дыспергава́наму |
дыспергава́ным |
| В. |
дыспергава́ны (неадуш.) дыспергава́нага (адуш.) |
дыспергава́ную |
дыспергава́нае |
дыспергава́ныя (неадуш.) дыспергава́ных (адуш.) |
| Т. |
дыспергава́ным |
дыспергава́най дыспергава́наю |
дыспергава́ным |
дыспергава́нымі |
| М. |
дыспергава́ным |
дыспергава́най |
дыспергава́ным |
дыспергава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспергава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дыспергу́ецца |
дыспергу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дыспергава́ўся |
дыспергава́ліся |
| ж. |
дыспергава́лася |
| н. |
дыспергава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дыспергу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыспергава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дыспергу́ецца |
дыспергу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дыспергава́ўся |
дыспергава́ліся |
| ж. |
дыспергава́лася |
| н. |
дыспергава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дыспергава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.