Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

арфава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	арфу́ю	арфу́ем
2-я ас.	арфу́еш	арфу́еце
3-я ас.	арфу́е	арфу́юць
Прошлы час
м.	арфава́ў	арфава́лі
ж.	арфава́ла
н.	арфава́ла
Загадны лад
2-я ас.	арфу́й	арфу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	арфу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́рфавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	а́рфавы	а́рфавая	а́рфавае	а́рфавыя
Р.	а́рфавага	а́рфавай а́рфавае	а́рфавага	а́рфавых
Д.	а́рфаваму	а́рфавай	а́рфаваму	а́рфавым
В.	а́рфавы (неадуш.) а́рфавага (адуш.)	а́рфавую	а́рфавае	а́рфавыя (неадуш.) а́рфавых (адуш.)
Т.	а́рфавым	а́рфавай а́рфаваю	а́рфавым	а́рфавымі
М.	а́рфавым	а́рфавай	а́рфавым	а́рфавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

арфагра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	арфагра́ма	арфагра́мы
Р.	арфагра́мы	арфагра́м
Д.	арфагра́ме	арфагра́мам
В.	арфагра́му	арфагра́мы
Т.	арфагра́май арфагра́маю	арфагра́мамі
М.	арфагра́ме	арфагра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

арфаграфі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	арфаграфі́ст	арфаграфі́сты
Р.	арфаграфі́ста	арфаграфі́стаў
Д.	арфаграфі́сту	арфаграфі́стам
В.	арфаграфі́ста	арфаграфі́стаў
Т.	арфаграфі́стам	арфаграфі́стамі
М.	арфаграфі́сце	арфаграфі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

арфаграфі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
арфаграфі́чна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

арфаграфі́чна-граматы́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арфаграфі́чна-граматы́чны	арфаграфі́чна-граматы́чная	арфаграфі́чна-граматы́чнае	арфаграфі́чна-граматы́чныя
Р.	арфаграфі́чна-граматы́чнага	арфаграфі́чна-граматы́чнай арфаграфі́чна-граматы́чнае	арфаграфі́чна-граматы́чнага	арфаграфі́чна-граматы́чных
Д.	арфаграфі́чна-граматы́чнаму	арфаграфі́чна-граматы́чнай	арфаграфі́чна-граматы́чнаму	арфаграфі́чна-граматы́чным
В.	арфаграфі́чна-граматы́чны (неадуш.) арфаграфі́чна-граматы́чнага (адуш.)	арфаграфі́чна-граматы́чную	арфаграфі́чна-граматы́чнае	арфаграфі́чна-граматы́чныя (неадуш.) арфаграфі́чна-граматы́чных (адуш.)
Т.	арфаграфі́чна-граматы́чным	арфаграфі́чна-граматы́чнай арфаграфі́чна-граматы́чнаю	арфаграфі́чна-граматы́чным	арфаграфі́чна-граматы́чнымі
М.	арфаграфі́чна-граматы́чным	арфаграфі́чна-граматы́чнай	арфаграфі́чна-граматы́чным	арфаграфі́чна-граматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

арфаграфі́чна-графі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арфаграфі́чна-графі́чны	арфаграфі́чна-графі́чная	арфаграфі́чна-графі́чнае	арфаграфі́чна-графі́чныя
Р.	арфаграфі́чна-графі́чнага	арфаграфі́чна-графі́чнай арфаграфі́чна-графі́чнае	арфаграфі́чна-графі́чнага	арфаграфі́чна-графі́чных
Д.	арфаграфі́чна-графі́чнаму	арфаграфі́чна-графі́чнай	арфаграфі́чна-графі́чнаму	арфаграфі́чна-графі́чным
В.	арфаграфі́чна-графі́чны (неадуш.) арфаграфі́чна-графі́чнага (адуш.)	арфаграфі́чна-графі́чную	арфаграфі́чна-графі́чнае	арфаграфі́чна-графі́чныя (неадуш.) арфаграфі́чна-графі́чных (адуш.)
Т.	арфаграфі́чна-графі́чным	арфаграфі́чна-графі́чнай арфаграфі́чна-графі́чнаю	арфаграфі́чна-графі́чным	арфаграфі́чна-графі́чнымі
М.	арфаграфі́чна-графі́чным	арфаграфі́чна-графі́чнай	арфаграфі́чна-графі́чным	арфаграфі́чна-графі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

арфаграфі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арфаграфі́чны	арфаграфі́чная	арфаграфі́чнае	арфаграфі́чныя
Р.	арфаграфі́чнага	арфаграфі́чнай арфаграфі́чнае	арфаграфі́чнага	арфаграфі́чных
Д.	арфаграфі́чнаму	арфаграфі́чнай	арфаграфі́чнаму	арфаграфі́чным
В.	арфаграфі́чны (неадуш.) арфаграфі́чнага (адуш.)	арфаграфі́чную	арфаграфі́чнае	арфаграфі́чныя (неадуш.) арфаграфі́чных (адуш.)
Т.	арфаграфі́чным	арфаграфі́чнай арфаграфі́чнаю	арфаграфі́чным	арфаграфі́чнымі
М.	арфаграфі́чным	арфаграфі́чнай	арфаграфі́чным	арфаграфі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	арфагра́фія
Р.	арфагра́фіі
Д.	арфагра́фіі
В.	арфагра́фію
Т.	арфагра́фіяй арфагра́фіяю
М.	арфагра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арфападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арфападо́бны	арфападо́бная	арфападо́бнае	арфападо́бныя
Р.	арфападо́бнага	арфападо́бнай арфападо́бнае	арфападо́бнага	арфападо́бных
Д.	арфападо́бнаму	арфападо́бнай	арфападо́бнаму	арфападо́бным
В.	арфападо́бны (неадуш.) арфападо́бнага (адуш.)	арфападо́бную	арфападо́бнае	арфападо́бныя (неадуш.) арфападо́бных (адуш.)
Т.	арфападо́бным	арфападо́бнай арфападо́бнаю	арфападо́бным	арфападо́бнымі
М.	арфападо́бным	арфападо́бнай	арфападо́бным	арфападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)