арфава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
арфава́ны | арфава́ная | арфава́нае | арфава́ныя | |
арфава́нага | арфава́най арфава́нае |
арфава́нага | арфава́ных | |
арфава́наму | арфава́най | арфава́наму | арфава́ным | |
арфава́ны ( арфава́нага ( |
арфава́ную | арфава́нае | арфава́ныя ( арфава́ных ( |
|
арфава́ным | арфава́най арфава́наю |
арфава́ным | арфава́нымі | |
арфава́ным | арфава́най | арфава́ным | арфава́ных |
Кароткая форма: арфава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)