ко́рцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рцік |
ко́рцікі |
Р. |
ко́рціка |
ко́рцікаў |
Д. |
ко́рціку |
ко́рцікам |
В. |
ко́рцік |
ко́рцікі |
Т. |
ко́рцікам |
ко́рцікамі |
М. |
ко́рціку |
ко́рціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́рцікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́рцікавы |
ко́рцікавая |
ко́рцікавае |
ко́рцікавыя |
Р. |
ко́рцікавага |
ко́рцікавай ко́рцікавае |
ко́рцікавага |
ко́рцікавых |
Д. |
ко́рцікаваму |
ко́рцікавай |
ко́рцікаваму |
ко́рцікавым |
В. |
ко́рцікавы (неадуш.) ко́рцікавага (адуш.) |
ко́рцікавую |
ко́рцікавае |
ко́рцікавыя (неадуш.) ко́рцікавых (адуш.) |
Т. |
ко́рцікавым |
ко́рцікавай ко́рцікаваю |
ко́рцікавым |
ко́рцікавымі |
М. |
ко́рцікавым |
ко́рцікавай |
ко́рцікавым |
ко́рцікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
ко́рць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рць |
ко́рці |
Р. |
ко́рці |
ко́рцяў ко́рцей |
Д. |
ко́рці |
ко́рцям |
В. |
ко́рць |
ко́рці |
Т. |
ко́рцю |
ко́рцямі |
М. |
ко́рці |
ко́рцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́рч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рч |
карчы́ |
Р. |
карча́ |
карчо́ў |
Д. |
карчу́ |
карча́м |
В. |
ко́рч |
карчы́ |
Т. |
карчо́м |
карча́мі |
М. |
карчы́ |
карча́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́рчула
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́рчула |
Р. |
Ко́рчулы |
Д. |
Ко́рчуле |
В. |
Ко́рчулу |
Т. |
Ко́рчулай Ко́рчулаю |
М. |
Ко́рчуле |
ко́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́рчык |
ко́рчыкі |
Р. |
ко́рчыка |
ко́рчыкаў |
Д. |
ко́рчыку |
ко́рчыкам |
В. |
ко́рчык |
ко́рчыкі |
Т. |
ко́рчыкам |
ко́рчыкамі |
М. |
ко́рчыку |
ко́рчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Ко́рчык
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́рчык |
Р. |
Ко́рчыка |
Д. |
Ко́рчыку |
В. |
Ко́рчык |
Т. |
Ко́рчыкам |
М. |
Ко́рчыку |
Ко́рчыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ко́рчыкі |
Р. |
Ко́рчыкаў |
Д. |
Ко́рчыкам |
В. |
Ко́рчыкі |
Т. |
Ко́рчыкамі |
М. |
Ко́рчыках |
ко́рчыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ко́рчуся |
ко́рчымся |
2-я ас. |
ко́рчышся |
ко́рчыцеся |
3-я ас. |
ко́рчыцца |
ко́рчацца |
Прошлы час |
м. |
ко́рчыўся |
ко́рчыліся |
ж. |
ко́рчылася |
н. |
ко́рчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ко́рчыся |
ко́рчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ко́рчачыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.