Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ко́рхавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́рхавы ко́рхавая ко́рхавае ко́рхавыя
Р. ко́рхавага ко́рхавай
ко́рхавае
ко́рхавага ко́рхавых
Д. ко́рхаваму ко́рхавай ко́рхаваму ко́рхавым
В. ко́рхавы (неадуш.)
ко́рхавага (адуш.)
ко́рхавую ко́рхавае ко́рхавыя (неадуш.)
ко́рхавых (адуш.)
Т. ко́рхавым ко́рхавай
ко́рхаваю
ко́рхавым ко́рхавымі
М. ко́рхавым ко́рхавай ко́рхавым ко́рхавых

Крыніцы: piskunou2012.

ко́рцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рцік ко́рцікі
Р. ко́рціка ко́рцікаў
Д. ко́рціку ко́рцікам
В. ко́рцік ко́рцікі
Т. ко́рцікам ко́рцікамі
М. ко́рціку ко́рціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́рцікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́рцікавы ко́рцікавая ко́рцікавае ко́рцікавыя
Р. ко́рцікавага ко́рцікавай
ко́рцікавае
ко́рцікавага ко́рцікавых
Д. ко́рцікаваму ко́рцікавай ко́рцікаваму ко́рцікавым
В. ко́рцікавы (неадуш.)
ко́рцікавага (адуш.)
ко́рцікавую ко́рцікавае ко́рцікавыя (неадуш.)
ко́рцікавых (адуш.)
Т. ко́рцікавым ко́рцікавай
ко́рцікаваю
ко́рцікавым ко́рцікавымі
М. ко́рцікавым ко́рцікавай ко́рцікавым ко́рцікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

ко́рць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рць ко́рці
Р. ко́рці ко́рцяў
ко́рцей
Д. ко́рці ко́рцям
В. ко́рць ко́рці
Т. ко́рцю ко́рцямі
М. ко́рці ко́рцях

Крыніцы: piskunou2012.

ко́рч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рч карчы́
Р. карча́ карчо́ў
Д. карчу́ карча́м
В. ко́рч карчы́
Т. карчо́м карча́мі
М. карчы́ карча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́рчула

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́рчула
Р. Ко́рчулы
Д. Ко́рчуле
В. Ко́рчулу
Т. Ко́рчулай
Ко́рчулаю
М. Ко́рчуле

ко́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рчык ко́рчыкі
Р. ко́рчыка ко́рчыкаў
Д. ко́рчыку ко́рчыкам
В. ко́рчык ко́рчыкі
Т. ко́рчыкам ко́рчыкамі
М. ко́рчыку ко́рчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Ко́рчык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́рчык
Р. Ко́рчыка
Д. Ко́рчыку
В. Ко́рчык
Т. Ко́рчыкам
М. Ко́рчыку

Ко́рчыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́рчыкі
Р. Ко́рчыкаў
Д. Ко́рчыкам
В. Ко́рчыкі
Т. Ко́рчыкамі
М. Ко́рчыках

ко́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ко́рчуся ко́рчымся
2-я ас. ко́рчышся ко́рчыцеся
3-я ас. ко́рчыцца ко́рчацца
Прошлы час
м. ко́рчыўся ко́рчыліся
ж. ко́рчылася
н. ко́рчылася
Загадны лад
2-я ас. ко́рчыся ко́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́рчачыся

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.