застра́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
застра́шу |
застра́шым |
2-я ас. |
застра́шыш |
застра́шыце |
3-я ас. |
застра́шыць |
застра́шаць |
Прошлы час |
м. |
застра́шыў |
застра́шылі |
ж. |
застра́шыла |
н. |
застра́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
застра́ш |
застра́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
застра́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
застрашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
застрашэ́нне |
застрашэ́нні |
Р. |
застрашэ́ння |
застрашэ́нняў |
Д. |
застрашэ́нню |
застрашэ́нням |
В. |
застрашэ́нне |
застрашэ́нні |
Т. |
застрашэ́ннем |
застрашэ́ннямі |
М. |
застрашэ́нні |
застрашэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
застро́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
застро́ма |
застро́мы |
Р. |
застро́мы |
застро́м |
Д. |
застро́ме |
застро́мам |
В. |
застро́му |
застро́мы |
Т. |
застро́май застро́маю |
застро́мамі |
М. |
застро́ме |
застро́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
застро́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
застро́млю |
застро́мім |
2-я ас. |
застро́міш |
застро́міце |
3-я ас. |
застро́міць |
застро́мяць |
Прошлы час |
м. |
застро́міў |
застро́мілі |
ж. |
застро́міла |
н. |
застро́міла |
Загадны лад |
2-я ас. |
застро́м |
застро́мце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
застро́міўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
застро́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
застро́млены |
застро́мленая |
застро́мленае |
застро́мленыя |
Р. |
застро́мленага |
застро́мленай застро́мленае |
застро́мленага |
застро́мленых |
Д. |
застро́мленаму |
застро́мленай |
застро́мленаму |
застро́мленым |
В. |
застро́млены (неадуш.) застро́мленага (адуш.) |
застро́мленую |
застро́мленае |
застро́мленыя (неадуш.) застро́мленых (адуш.) |
Т. |
застро́мленым |
застро́мленай застро́мленаю |
застро́мленым |
застро́мленымі |
М. |
застро́мленым |
застро́мленай |
застро́мленым |
застро́мленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
застро́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
застро́чаны |
застро́чаная |
застро́чанае |
застро́чаныя |
Р. |
застро́чанага |
застро́чанай застро́чанае |
застро́чанага |
застро́чаных |
Д. |
застро́чанаму |
застро́чанай |
застро́чанаму |
застро́чаным |
В. |
застро́чаны (неадуш.) застро́чанага (адуш.) |
застро́чаную |
застро́чанае |
застро́чаныя (неадуш.) застро́чаных (адуш.) |
Т. |
застро́чаным |
застро́чанай застро́чанаю |
застро́чаным |
застро́чанымі |
М. |
застро́чаным |
застро́чанай |
застро́чаным |
застро́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
застро́чаны |
застро́чаная |
застро́чанае |
застро́чаныя |
Р. |
застро́чанага |
застро́чанай застро́чанае |
застро́чанага |
застро́чаных |
Д. |
застро́чанаму |
застро́чанай |
застро́чанаму |
застро́чаным |
В. |
застро́чаны (неадуш.) застро́чанага (адуш.) |
застро́чаную |
застро́чанае |
застро́чаныя (неадуш.) застро́чаных (адуш.) |
Т. |
застро́чаным |
застро́чанай застро́чанаю |
застро́чаным |
застро́чанымі |
М. |
застро́чаным |
застро́чанай |
застро́чаным |
застро́чаных |
Кароткая форма: застро́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
застро́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
застро́чванне |
Р. |
застро́чвання |
Д. |
застро́чванню |
В. |
застро́чванне |
Т. |
застро́чваннем |
М. |
застро́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
застро́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
застро́чваецца |
застро́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
застро́чваўся |
застро́чваліся |
ж. |
застро́чвалася |
н. |
застро́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.