застрашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| застрашэ́нне | застрашэ́нні | |
| застрашэ́ння | застрашэ́нняў | |
| застрашэ́нню | застрашэ́нням | |
| застрашэ́нне | застрашэ́нні | |
| застрашэ́ннем | застрашэ́ннямі | |
| застрашэ́нні | застрашэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)