дэлімітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэліміту́ю |
дэліміту́ем |
| 2-я ас. |
дэліміту́еш |
дэліміту́еце |
| 3-я ас. |
дэліміту́е |
дэліміту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэлімітава́ў |
дэлімітава́лі |
| ж. |
дэлімітава́ла |
| н. |
дэлімітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэліміту́й |
дэліміту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэлімітава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэліміта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэліміта́цыя |
| Р. |
дэліміта́цыі |
| Д. |
дэліміта́цыі |
| В. |
дэліміта́цыю |
| Т. |
дэліміта́цыяй дэліміта́цыяю |
| М. |
дэліміта́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
дэлінкве́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэлінкве́нт |
дэлінкве́нты |
| Р. |
дэлінкве́нта |
дэлінкве́нтаў |
| Д. |
дэлінкве́нту |
дэлінкве́нтам |
| В. |
дэлінкве́нта |
дэлінкве́нтаў |
| Т. |
дэлінкве́нтам |
дэлінкве́нтамі |
| М. |
дэлінкве́нце |
дэлінкве́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэлі́стынг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэлі́стынг |
дэлі́стынгі |
| Р. |
дэлі́стынгу |
дэлі́стынгаў |
| Д. |
дэлі́стынгу |
дэлі́стынгам |
| В. |
дэлі́стынг |
дэлі́стынгі |
| Т. |
дэлі́стынгам |
дэлі́стынгамі |
| М. |
дэлі́стынгу |
дэлі́стынгах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэ́льта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэ́льта |
дэ́льты |
| Р. |
дэ́льты |
дэ́льт дэ́льтаў |
| Д. |
дэ́льце |
дэ́льтам |
| В. |
дэ́льту |
дэ́льты |
| Т. |
дэ́льтай дэ́льтаю |
дэ́льтамі |
| М. |
дэ́льце |
дэ́льтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
дэ́льтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэ́льтавы |
дэ́льтавая |
дэ́льтавае |
дэ́льтавыя |
| Р. |
дэ́льтавага |
дэ́льтавай дэ́льтавае |
дэ́льтавага |
дэ́льтавых |
| Д. |
дэ́льтаваму |
дэ́льтавай |
дэ́льтаваму |
дэ́льтавым |
| В. |
дэ́льтавы (неадуш.) дэ́льтавага (адуш.) |
дэ́льтавую |
дэ́льтавае |
дэ́льтавыя (неадуш.) дэ́льтавых (адуш.) |
| Т. |
дэ́льтавым |
дэ́льтавай дэ́льтаваю |
дэ́льтавым |
дэ́льтавымі |
| М. |
дэ́льтавым |
дэ́льтавай |
дэ́льтавым |
дэ́льтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэльтаклу́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэльтаклу́б |
дэльтаклу́бы |
| Р. |
дэльтаклу́ба |
дэльтаклу́баў |
| Д. |
дэльтаклу́бу |
дэльтаклу́бам |
| В. |
дэльтаклу́б |
дэльтаклу́бы |
| Т. |
дэльтаклу́бам |
дэльтаклу́бамі |
| М. |
дэльтаклу́бе |
дэльтаклу́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэльтападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэльтападо́бны |
дэльтападо́бная |
дэльтападо́бнае |
дэльтападо́бныя |
| Р. |
дэльтападо́бнага |
дэльтападо́бнай дэльтападо́бнае |
дэльтападо́бнага |
дэльтападо́бных |
| Д. |
дэльтападо́бнаму |
дэльтападо́бнай |
дэльтападо́бнаму |
дэльтападо́бным |
| В. |
дэльтападо́бны (неадуш.) дэльтападо́бнага (адуш.) |
дэльтападо́бную |
дэльтападо́бнае |
дэльтападо́бныя (неадуш.) дэльтападо́бных (адуш.) |
| Т. |
дэльтападо́бным |
дэльтападо́бнай дэльтападо́бнаю |
дэльтападо́бным |
дэльтападо́бнымі |
| М. |
дэльтападо́бным |
дэльтападо́бнай |
дэльтападо́бным |
дэльтападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.