Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

заручо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заручо́нка заручо́нкі
Р. заручо́нкі заручо́нак
Д. заручо́нцы заручо́нкам
В. заручо́нку заручо́нак
Т. заручо́нкай
заручо́нкаю
заручо́нкамі
М. заручо́нцы заручо́нках

Крыніцы: piskunou2012.

заручо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заручо́ны заручо́ная заручо́нае заручо́ныя
Р. заручо́нага заручо́най
заручо́нае
заручо́нага заручо́ных
Д. заручо́наму заручо́най заручо́наму заручо́ным
В. заручо́ны
заручо́нага
заручо́ную заручо́нае заручо́ныя
заручо́ных
Т. заручо́ным заручо́най
заручо́наю
заручо́ным заручо́нымі
М. заручо́ным заручо́най заручо́ным заручо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

заручо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заручо́ны заручо́ная заручо́нае заручо́ныя
Р. заручо́нага заручо́най
заручо́нае
заручо́нага заручо́ных
Д. заручо́наму заручо́най заручо́наму заручо́ным
В. заручо́ны
заручо́нага
заручо́ную заручо́нае заручо́ныя
заручо́ных
Т. заручо́ным заручо́най
заручо́наю
заручо́ным заручо́нымі
М. заручо́ным заручо́най заручо́ным заручо́ных

Кароткая форма: заручо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Зару́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зару́чча
Р. Зару́чча
Д. Зару́ччу
В. Зару́чча
Т. Зару́ччам
М. Зару́ччы

зару́чынны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зару́чынны зару́чынная зару́чыннае зару́чынныя
Р. зару́чыннага зару́чыннай
зару́чыннае
зару́чыннага зару́чынных
Д. зару́чыннаму зару́чыннай зару́чыннаму зару́чынным
В. зару́чынны
зару́чыннага
зару́чынную зару́чыннае зару́чынныя
зару́чынных
Т. зару́чынным зару́чыннай
зару́чыннаю
зару́чынным зару́чыннымі
М. зару́чынным зару́чыннай зару́чынным зару́чынных

Крыніцы: tsblm1996.

зару́чыны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. зару́чыны
Р. зару́чын
Д. зару́чынам
В. зару́чыны
Т. зару́чынамі
М. зару́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заручы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ся зару́чымся
2-я ас. зару́чышся зару́чыцеся
3-я ас. зару́чыцца зару́чацца
Прошлы час
м. заручы́ўся заручы́ліся
ж. заручы́лася
н. заручы́лася
Загадны лад
2-я ас. заручы́ся заручы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

заручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ зару́чым
2-я ас. зару́чыш зару́чыце
3-я ас. зару́чыць зару́чаць
Прошлы час
м. заручы́ў заручы́лі
ж. заручы́ла
н. заручы́ла
Загадны лад
2-я ас. заручы́ заручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заручэ́нне
Р. заручэ́ння
Д. заручэ́нню
В. заручэ́нне
Т. заручэ́ннем
М. заручэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Заручэ́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заручэ́ўе
Р. Заручэ́ўя
Д. Заручэ́ўю
В. Заручэ́ўе
Т. Заручэ́ўем
М. Заручэ́ўі