Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

успу́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. успу́чваецца успу́чваюцца
Прошлы час
м. успу́чваўся успу́чваліся
ж. успу́чвалася
н. успу́чвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

успу́чваць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. успу́чвае -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. успу́чвала

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

успу́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. успу́чына успу́чыны
Р. успу́чыны успу́чын
Д. успу́чыне успу́чынам
В. успу́чыну успу́чыны
Т. успу́чынай
успу́чынаю
успу́чынамі
М. успу́чыне успу́чынах

Крыніцы: piskunou2012.

успу́чыцца

дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. успу́чыцца успу́чацца
Прошлы час
м. успу́чыўся успу́чыліся
ж. успу́чылася
н. успу́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час успу́чыўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

успу́чыць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. успу́чыць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. успу́чыла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

успушана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
успушана - -

успу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успу́шаны успу́шаная успу́шанае успу́шаныя
Р. успу́шанага успу́шанай
успу́шанае
успу́шанага успу́шаных
Д. успу́шанаму успу́шанай успу́шанаму успу́шаным
В. успу́шаны (неадуш.)
успу́шанага (адуш.)
успу́шаную успу́шанае успу́шаныя (неадуш.)
успу́шаных (адуш.)
Т. успу́шаным успу́шанай
успу́шанаю
успу́шаным успу́шанымі
М. успу́шаным успу́шанай успу́шаным успу́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

успу́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успу́шаны успу́шаная успу́шанае успу́шаныя
Р. успу́шанага успу́шанай
успу́шанае
успу́шанага успу́шаных
Д. успу́шанаму успу́шанай успу́шанаму успу́шаным
В. успу́шаны (неадуш.)
успу́шанага (адуш.)
успу́шаную успу́шанае успу́шаныя (неадуш.)
успу́шаных (адуш.)
Т. успу́шаным успу́шанай
успу́шанаю
успу́шаным успу́шанымі
М. успу́шаным успу́шанай успу́шаным успу́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

успу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. успу́шаны успу́шаная успу́шанае успу́шаныя
Р. успу́шанага успу́шанай
успу́шанае
успу́шанага успу́шаных
Д. успу́шанаму успу́шанай успу́шанаму успу́шаным
В. успу́шаны (неадуш.)
успу́шанага (адуш.)
успу́шаную успу́шанае успу́шаныя (неадуш.)
успу́шаных (адуш.)
Т. успу́шаным успу́шанай
успу́шанаю
успу́шаным успу́шанымі
М. успу́шаным успу́шанай успу́шаным успу́шаных

Кароткая форма: успу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

успу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. успу́шванне
Р. успу́швання
Д. успу́шванню
В. успу́шванне
Т. успу́шваннем
М. успу́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.