успу́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| успу́чына | успу́чыны | |
| успу́чыны | успу́чын | |
| успу́чыне | успу́чынам | |
| успу́чыну | успу́чыны | |
| успу́чынай успу́чынаю |
успу́чынамі | |
| успу́чыне | успу́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)