успу́хлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успу́хлы |
успу́хлая |
успу́хлае |
успу́хлыя |
| Р. |
успу́хлага |
успу́хлай успу́хлае |
успу́хлага |
успу́хлых |
| Д. |
успу́хламу |
успу́хлай |
успу́хламу |
успу́хлым |
| В. |
успу́хлы (неадуш.) успу́хлага (адуш.) |
успу́хлую |
успу́хлае |
успу́хлыя (неадуш.) успу́хлых (адуш.) |
| Т. |
успу́хлым |
успу́хлай успу́хлаю |
успу́хлым |
успу́хлымі |
| М. |
успу́хлым |
успу́хлай |
успу́хлым |
успу́хлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успу́хнуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
успу́хне |
успу́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
успу́х |
успу́хлі |
| ж. |
успу́хла |
| н. |
успу́хла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
успу́хшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успу́чана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| успу́чана |
успу́чаней |
- |
успу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
успу́чаны |
успу́чаная |
успу́чанае |
успу́чаныя |
| Р. |
успу́чанага |
успу́чанай успу́чанае |
успу́чанага |
успу́чаных |
| Д. |
успу́чанаму |
успу́чанай |
успу́чанаму |
успу́чаным |
| В. |
успу́чаны (неадуш.) успу́чанага (адуш.) |
успу́чаную |
успу́чанае |
успу́чаныя (неадуш.) успу́чаных (адуш.) |
| Т. |
успу́чаным |
успу́чанай успу́чанаю |
успу́чаным |
успу́чанымі |
| М. |
успу́чаным |
успу́чанай |
успу́чаным |
успу́чаных |
Кароткая форма: успу́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
успу́чвальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успу́чвальнасць |
| Р. |
успу́чвальнасці |
| Д. |
успу́чвальнасці |
| В. |
успу́чвальнасць |
| Т. |
успу́чвальнасцю |
| М. |
успу́чвальнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
успу́чвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
успу́чвальнік |
успу́чвальнікі |
| Р. |
успу́чвальніка |
успу́чвальнікаў |
| Д. |
успу́чвальніку |
успу́чвальнікам |
| В. |
успу́чвальнік |
успу́чвальнікі |
| Т. |
успу́чвальнікам |
успу́чвальнікамі |
| М. |
успу́чвальніку |
успу́чвальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
успу́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
успу́чванне |
| Р. |
успу́чвання |
| Д. |
успу́чванню |
| В. |
успу́чванне |
| Т. |
успу́чваннем |
| М. |
успу́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.